Het was midden zomer 1995, in de paddock deed er een gerucht de ronde. Benetton zou na de Grand Prix van Engeland Johnny Herbert vervangen door Jos Verstappen. Herbert was met een 2e plaats in Spanje en twee 4e plaatsen niet goed genoeg voor de punten voor het constructeurskampioenschap. Drie aanrijdingen en een 7e plaats in San Marino op de dag dat Schumacher hard van de baan af ging, waren zeer magere resultaten voor de Benetton die in 1995 uitgerust was met de sterke Renault V10-motor.
In de paddock werd er lichtelijk gespeculeerd over de positie van Herbert. Herbert, die ook de laatste twee Grands Prix in 1994 geen indruk kon maken in de strijd om de constructeurstitel te behalen voor Benetton, stond volgens sommige insiders in het team behoorlijk onder druk. Het feit dat Jos Verstappen na Monaco door het failliet van Simtek een 'free-agent' was hielp het gerucht sterk het zadel in. Voor Verstappen zou het een ideale kans zijn om revanche te nemen op een moeilijke periode. In het boek van Steve Matchett (destijds engineer bij Benetton) werd al heel snel duidelijk dat monteurs, die in 1994 aan de auto van Verstappen werkten, liever door waren gegaan met Jos dan Johnny.
Herbert had in Silverstone maar één opdracht: Punten scoren en een onuitwisbare indruk achterlaten zodat zijn positie bij Benetton niet meer wankelende was. Gedurende het weekend kreeg de redactie van RTL GP (Olav Mol en Allard Kalff) steeds meer signalen dat Herbert, die op vrijdag liefst 1,5 seconde langzamer was dan teamgenoot Schumacher, na de Grand Prix van Engeland zou worden vervangen. Achter de paddock sprak Mol met één van de monteurs die hem meedeelde dat Verstappen vanaf Duitsland in de auto zou zitten. Er zou zelfs een nieuwe stoel worden aangemeten voor de Nederlander.
Zaterdag was nat, de tijden waren trager en Hill behield zijn pole position. Het was zo'n typisch jaren '90 kwalificatie met de achterhoede van het veld op meer dan 7 seconden van de pole-tijd. We hebben het vaak over de competitie in deze tijd (2018) maar het moge duidelijk zijn dat de staart van het veld in de jaren '90 regelmatig trager was dan een topper uit de Formule 3000. Hier op Silverstone werd dat duidelijk met de Pacifics en Forti's die letterlijk als een slak over het Silverstone-circuit gingen.
De geruchten trokken op zondagmorgen nog verder aan. Zeker gezien het feit dat de gehele Benetton leiding zich om de auto van Schumacher begaf en Herbert een beetje troosteloos op de 5e positie van de grid stond. De Engelsman, altijd goed gemutst, zag er voor zijn doen een beetje treurig uit. Zou hij echt het gevoel hebben dat dit zijn laatste race bij Benetton was? Waren de geruchten en speculaties toch een beetje waarheid? Johnny had maar 1 taak: een resultaat thuis brengen.
Op die zondag zat werkelijk alles mee voor Johnny. Een goede start en strategie brachten hem iets over de helft van de race in een goede podiumpositie. Na de ongelukkige crash van Hill, die achter bij Schumacher naar binnen schoof, was Johnny plots de leider. In de 46e ronde nam de thuisrijder de leiding in de race, ditmaal achtervolgd door de Williams van Coulthard. In dezelfde bocht (Priory) waar Schumacher en Hill crashten, probeerde Coulthard Herbert te passeren. Het werd bijna een kopie van de Hill Schumacher-crash. Gelukkig bleven beide auto's heel. Een ronde later kreeg Coulthard Herbert wel over de knie en nam de leiding in de race. Virtueel wel te verstaan, de Schot had voor te hard rijden een stop-and-go-penalty gekregen. Williams' engineers vertelden hier niets van tegen Coulthard, die van de grote schermen naast de baan moest vernemen dat hij bestraft zou worden.
Herbert kwam hierdoor met 11 ronden te gaan opnieuw aan de leiding en gaf deze niet meer af. Een met hoge temperatuur rondrijdende Ferrari van Alesi werd tweede en Coulthard uiteindelijk derde. De legendarische woorden van BBC commentator Murray Walker geven mij persoonlijk nog steeds kippenvel als ik het hoor. De woorden "He is a lovely chap" zijn 5 woorden die exact bij Johnny passen. Herbert, door velen omschreven als een "joker" had het hem toch geflikt. Zijn stoeltje was na de overwinning voor de rest van het seizoen verzekerd.
Terugkijkende op deze Grand Prix kan ik wel zeggen dat deze overwinning er voor heeft gezorgd dat Jos Verstappen nooit zijn echte potentieel heeft kunnen tonen. Jos was in 1995 een absolute toprijder. Ondanks een moeilijk 1994 was hij in 1995 magistraal in de Simtek. Jos had een kans verdiend. Wetende dat Herbert in racepace nooit echt sneller zou zijn geweest dan Verstappen, hebben we als Nederlanders daar op Silverstone 1995 enorm veel pech gehad met de overwinning van Herbert. Maar, als ik iemand een overwinning gunde op dat moment was het Johnny wel. Johnny die na een hele moeilijke periode (crash 1988 Brands Hatch, ontslag bij Benetton in 1989) eindelijk waardering had gekregen voor zijn keiharde werken. Helaas is dat ten koste gegaan van onze Nederlandse trots en beste Formule 1-coureur tot dan toe; Jos Verstappen. Met de overwinning van Max in Oostenrijk is de familie Verstappen in elk geval de familie Herbert voorbij in de rangschikking van Grand Prix-overwinningen. 23 Jaar na dato.
Geschreven door Tom (Motorsport Encyclopedia)
34

markos
Posts: 935
Complimenten wederom, MSE!
Wat vond en vind ik het nog steeds jammer dat Jos nooit zijn ware potentieel heeft kunnen tonen. Wat...als... is op Jos uitermate van toepassing. Die Simtek liet hij vliegen, soms ook letterlijk. Maar ondanks zijn crashes was ik overtuigd van zijn snelheid en kunde. Be... [Lees verder]