Het Formule 1-seizoen zit er alweer op. Terwijl 2025 op zijn einde loopt, zijn de teams allang weer bezig met het nieuwe seizoen. GPToday.net kijkt nog één keer naar de prestaties van de coureurs in 2025. Vandaag in deel twaalf: Fernando Alonso, een ridder zonder paard.
Voor Fernando Alonso was 2025 met recht een tussenjaar. De tweevoudig wereldkampioen mag dan wel de oudste coureur van het veld zijn, hij is nog altijd zeer competitief. Aston Martin keek dit jaar vooral naar 2026, en Alonso moest het doen met een auto die amper vooruit te branden was.
Naam: Fernando Alonso (Spanje, 29 juli 1981)
Eindklassering 2025: Tiende
WK-punten: 56
Beste klassering: Vijfde (Grand Prix van Hongarije)
Fernando Alonso is inmiddels 44 jaar oud. Veel van zijn huidige tegenstanders waren nog niet eens geboren toen hij in 2001 debuteerde in de Formule 1 namens het team van Minardi. Toch valt zijn leeftijd op de baan nauwelijks op; Alonso barst van de energie en rijdt rond met de gedrevenheid van een twintiger.
Alonso wist voorafgaand aan het seizoen ook wel dat Aston Martin dit jaar niet alles zou gaan geven. In 2026 gaan er nieuwe regels gelden, en met de nieuwe motorleverancier Honda en meesterbrein Adrian Newey hebben ze alles in huis om dat te vlammen.
James Bond
Al tijdens de F1-launch in de O2 Arena liet Alonso duidelijk weten hoe hij over alles dacht. Als een soort James Bond verscheen hij in de arena, maar de blik in zijn ogen sprak boekdelen: hij wilde racen.
De AMR25 was echter geen racebeest, en Alonso worstelde zich door de eerste fase van het seizoen heen. In Australië crashte hij, en ook in China zag hij de eindstreep niet. Hij bleef ploeteren, en de punten kwamen maar niet zijn kant op. Langzamerhand begon de frustratie te groeien, en werden de fans getrakteerd op een aantal typische Alonso-tirades over de boordradio.
Wisselende resultaten
In Monaco leken punten tot de mogelijkheden te behoren, maar hij moest zijn rokende auto achter de vangrail parkeren. Toen het F1-circus in Barcelona arriveerde voor Alonso’s thuisrace, ging het spreekwoordelijke zonnetje eindelijk schijnen. Alonso werd negende, en pakte eindelijk punten.
Het was het begin van een stabiele reeks, waarin Alonso aan de lopende band punten wist te pakken. Hij verliet Canada, Oostenrijk en Silverstone met punten in de rugzak, maar kende een minder weekend in België.
Het heilige vuur brandt nog
In Hongarije liet Alonso vervolgens weer zien dat hij een tweevoudig wereldkampioen is. De oude krijger werd vijfde, en begon met een grijns aan de zomerstop. Toen de hitte was verdwenen, en het Formule 1-circus weer arriveerde in Zandvoort, ging het ook weer prima met Alonso. Waar een aantal toppers crashten of tegen problemen aanliepen, hield hij het hoofd koel en pakte hij weer punten.
Alonso kon deze reeks niet voortzetten, en beleefde een zeer wisselvallige tweede seizoenshelft. Soms pakte hij punten, en soms hobbelde hij rond in het middenveld. De Aston Martin was geen renpaard, maar ook geen sierpaard. Het was eerder een soort ezeltje, dat rustig stond te grazen in de wei en geen moeite deed om inspanning te leveren.
Alonso probeerde er het beste van te maken, en betrad pas in de laatste race van het seizoen de top tien in het algemeen klassement. Hij eindigde het seizoen met 56 WK-punten, en het was voor het eerst sinds 2018 dat hij minder dan 60 punten scoorde.
Ridder zonder paard
Voor Alonso was het een soort tussenjaar, en dat kon de sportman amper verkroppen. Alonso wil altijd vechten, maar dat lukte nu dus niet. Alonso was een soort ridder zonder paard, een wielrenner zonder fiets.
Hij heeft alle hoop gevestigd op 2026, waar Aston Martin kan gaan verrassen. Met Honda hebben ze een gedreven motorpartner in huis gehaald, en Newey heeft in het verleden al bewezen dat hij dominante auto’s kan ontwerpen. Voor Alonso is het hopen dat alle puzzelstukjes op de juiste plaats vallen.
0

Reacties (0)
Login om te reageren