In de schaduw van de titelstrijd heeft zich een strategische aardverschuiving op de rijdersmarkt voltrokken. Het abrupte vertrek van F2-toptalent Alex Dunne bij McLaren is meer dan een voetnoot. Het is het startschot voor de stoelendans van 2026 en legt een fundamentele zwakte in het model van McLaren bloot.
Deur bij McLaren hermetisch dicht
Het nieuws sloeg in als een bom: de 19-jarige Ier Alex Dunne, een van de grootste talenten in de opstapklassen, en McLaren gaan per direct uit elkaar. Dit was geen ontslag, maar een strategische keuze van de coureur zelf. De reden is hard maar helder: bij McLaren is er geen plek. Met Lando Norris en Oscar Piastri vastgelegd in langetermijncontracten, is de deur naar een F1-stoeltje hermetisch afgesloten. Dunne had geen toekomst bij het team.
McLaren als opleidingsacademie concurrentie
Dit is een herhaling van zetten. Eind 2024 vertrok F2-kampioen Gabriel Bortoleto om dezelfde reden. Hij tekende bij Sauber/Audi. McLaren functioneert onbedoeld als een luxe opleidingsacademie voor de concurrentie.
Het team investeert in jong talent, maar kan ze geen doorstroming naar de Formule 1 bieden. Voor ambitieuze coureurs is dat een doodlopende weg.
Red Bull lonkt met concreet pad
De onmiddellijke en sterke geruchten die Dunne aan Red Bull linken, zijn dan ook geen verrassing. De interesse van Dr. Helmut Marko is bevestigd. Waar McLaren een doodlopende weg bood, biedt Red Bull een concreet, zij het risicovol, pad naar de Formule 1.
Het voorgestelde traject is aantrekkelijk: een tweede F2-seizoen in 2026 met een reële kans op een F1-debuut in 2027 via zusterteam Racing Bulls. Voor een 19-jarige coureur is dat een onweerstaanbare belofte.
Interne 'play-off' bij Red Bull
De komst van Dunne zet het hele Red Bull-juniorprogramma op scherp. Met Isack Hadjar, Arvid Lindblad, Liam Lawson en Yuki Tsunoda die allemaal vechten voor een beperkt aantal stoeltjes, ontstaat er een meedogenloze interne 'play-off'. Red Bull staat bekend om zijn harde selectieproces. Maar voor toptalent is het de enige echte route naar de F1-grid. De 'vleesmolen' is tegelijk afschrikwekkend en aantrekkelijk.
Fundamenteel verschil in filosofie
Dit verhaal illustreert een fundamenteel verschil in filosofie. McLaren's model van stabiliteit aan de top creëert een bottleneck. Dat is goed voor het team op korte termijn, maar slecht voor talentontwikkeling. Red Bull's model wordt vaak bekritiseerd om zijn hardheid. Maar het blijkt de ultieme magneet voor toptalent omdat het de enige tastbare route naar de F1-grid biedt. De ironie? McLaren's eigen succes versterkt de talentenpool van zijn grootste rivaal voor de komende jaren.
0
