De herrijzenis van een racer: Het gedroomde Ferrari-succes van Kubica

Precies een week geleden kwam Robert Kubica als winnaar over de streep op het Circuit de la Sarthe. Samen met Ye Yifei en Philip Hanson won hij de 24 uur van Le Mans.

Le Mans was ook dit jaar weer een uitputtingsslag. De race werd gedomineerd door de Hypercars van Ferrari, maar de zege ging niet naar een scharlakenrode wagen. Het was de gele AF Corse van Kubica die won.

Meer over Ferrari

Leclerc kookt van woede en gaat volledig door het lint

6 jul

Nachtmerrie wordt werkelijkheid voor ploeterende Leclerc

8 jul

Tijdens de race leek Ferrari teamorders uit te willen voeren, en dat kon Kubica zijn heilige graal kosten. Hij klonk gefrustreerd, maar ook gefocust. Hij keek naar het succes, en dat pakte hij. Voor Kubica kwam een langgekoesterde wens uit: een autosportklassieker winnen achter het stuur van een Ferrari. Geschiedenis schrijven voor de Scuderia.

Andere wereld

In een parallel universum was Kubica nog misschien wel een Formule 1-wereldkampioen voor Ferrari geweest. We zullen het nooit weten, want 14 jaar geleden kwam de carrière van één van de getalenteerdste F1-rijders op dat moment met een klap tot stilstand.  

Robert Józef Kubica werd op 7 december 1984 geboren in het Poolse Krakau. Al snel werd duidelijk dat hij een natuurlijke aanleg had voor racen, en dat was ook de Formule 1-wereld opgevallen. 

De eerste stapjes op het hoofdpodium

In 2005 leek het erop dat Kubica zijn debuut mocht maken als derde coureur van Minardi in een paar vrije trainingen. De FIA gaf hem echter geen superlicentie, waardoor zijn droom even stil kwam te liggen. Later dat jaar maakte hij zijn eerste F1-meters voor Renault.

In 2006 kon Kubica voor het eerst echt ruiken aan de Formule 1. Hij werd de officiële reservecoureur van BMW Sauber. In zijn kansen achter het stuur van de blauwwitte BMW maakte hij enorm veel indruk, en er werd gespeculeerd over een debuut.

Dat moment kwam, want Kubica mocht bij de Grand Prix van Hongarije het plekje van Jacques Villeneuve innemen. Hij verbaasde vriend en vijand door Nick Heidfeld te verslaan in de kwalificatie, en als zevende te finishen. Na de race werd de Pool gediskwalificeerd, omdat zijn auto te licht was. Bij BMW Sauber hadden ze echter genoeg gezien, en Kubica mocht het seizoen afmaken.

Eerste successen

In zijn derde Grand Prix op het circuit van Monza pakte hij zijn eerste succes: hij werd derde en mocht het podium betreden. Voor het eerst in de geschiedenis van de Formule 1 stond er een coureur met de Poolse nationaliteit op het ereschavot.

Voor 2007 kreeg Kubica het zitje naast Heidfeld, en maakte hij een prima indruk. De podiums werden gepakt door Heidfeld, en Kubica kwam vooral in het nieuws voor een zwaar ongeval in de Grand Prix van Canada.

Huiveringwekkend ongeluk en het grote succes

In volle vaart vloog hij tegen de muur aan, sloeg hij over de kop, vernietigde hij zijn auto en zorgde hij voor een schok. Iedereen haalde opgelucht adem toen bleek dat Kubica in orde was. Hij miste een race, maar ging daarna verder alsof er niets was gebeurd.
In 2008 brak Kubica echt door en ging hij de strijd aan met de grote jongens. In Bahrein pakte hij zijn eerste pole position, en in Canada volgde er een nieuw hoogtepunt. Twaalf maanden na zijn huiveringwekkende crash, kwam Kubica als winnaar over de streep.

Het was een prachtige zege, en hij ontving veel lof. Kubica was één van de beste coureurs van het jaar, en nam dat weekend ook de leiding in het kampioenschap over. Hij sloot het seizoen af op de vierde plaats in de titelstrijd.

Nieuwe wereld, nieuwe successen

In 2009 zag de wereld er heel anders uit, en worstelde BMW Sauber. Toch liet Kubica zijn genialiteit meerdere keren zien, en eindigde hij eenmaal op het podium.

Kubica moest na dat seizoen ook aan de toekomst gaan denken, want BMW stapte uit de Formule 1. Hij tekende een contract bij Renault, en in 2010 presteerde hij misschien wel beter dan zijn auto.

Kubica liet een aantal prachtige dingen zien, stond regelmatig op het podium, maar liep ook tegen de limieten van zijn auto aan.

Voor het eerst werd Kubica ook in verband gebracht met Ferrari, het team van zijn dromen. Toch verlengde hij zijn contract voor 2011, maar zover kwam het nooit.

Het moment dat alles veranderde

Kubica leefde voor zijn sport, en als hij niet in een Formule 1-wagen zat, zat hij achter het stuur van een rallywagen.

Vlak na een eerste wintertest in Valencia nam Kubica deel aan de rally van Andorra, maar daar sloeg het noodlot toe.

Zijn Skoda schoot tijdens een proef van het asfalt, en een vangrail boorde zich in de cockpit. Kubica werd geraakt en hij raakte zwaargewond aan zijn rechterarm. De schade was zo groot, dat er zelfs werd nagedacht over een amputatie. Hij raakte ook gewond aan zijn schouder en arm, en zijn leven lag letterlijk in puin.

Nooit opgeven

Kubica leek een leven in de racerij te kunnen vergeten, maar hij gaf niet op. Zijn Ferrari-droom lag in duigen, want jaren later onthulde hij dat hij een voorcontract bij de Scuderia had getekend voor 2012. Een Ferrari-racepack met zijn naam erop schijnt nog steeds in zijn huis te hangen.

Kubica was te veel sportman om thuis bij de open haard te gaan zitten, en hij werkte hard aan zijn herstel. Begin 2012 kreeg hij een terugslag toen hij zijn been brak, maar eind 2012 kroop hij weer achter het stuur van een rallywagen.

Comeback

De wereld van gravel en smalle paadjes werd de plek van zijn comeback. Hij reed in het WRC2 en werd een vaste bewoner van de grote rallykampioenschappen.

Naast uitdagingen in de rallywereld, betrad hij ook weer de circuits. Hij nam in 2016 deel aan de 12 uur van Mugello en reed een jaar later ook de 24-uursrace van Dubai. Het begon weer te kriebelen, en ook de koningsklasse kwam weer in zicht.

Door zijn verwondingen aan zijn arm kon hij echter niet met een normaal stuur rijden. Er werd een speciaal stuurtje ontwikkeld, en in de zomer van 2017 gunde Renault hem een test. Hij was direct weer snel, en er werd gespeculeerd over een comeback in de Formule 1.

Terug in de koningsklasse

In 2018 werd hij aangesteld als reservecoureur voor Williams, en mocht hij een vrije training rijden. Eén jaar later was de comeback echt een feit. Acht jaar na zijn bijna fatale rallycrash was Kubica weer een F1-coureur.

Het werd geen droomavontuur, maar hij scoorde wel één puntje. 

Na 2019 zat die comeback er op, maar Kubica verdween niet uit de paddock. Hij werd reservecoureur bij Alfa Romeo, waar hij nog een paar trainingen reed en in 2021 zelfs een paar races mocht invallen toen Kimi Räikkönen positief testte op corona.

Nieuwe avonturen, nieuwe successen

Kubica begon zijn blik te verruimen, en begon aan een sprankelende carrière in de langeafstandsracerij. Via de teams van Prema en WRT belandde hij bij AF Corse. In 2024 werd hij aangesteld als één van de coureurs van de gele Ferrari van AF Corse.

Dit was geen officiële fabrieksinschrijving, maar in het competitieve Hypercar-veld had Kubica eindelijk was hij al zijn hele leven wilde: een competitieve Ferrari.

In 2024 won hij met zijn team de Lone Star Le Mans op COTA in Austin. Het was een prachtig succes, en het cirkeltje leek rond te zijn.

Vorige week bereikte hij echter een nieuw hoogtepunt. In de iconische 24 uur van Le Mans reed Kubica snaarstrakke stints, en belandde hij met zijn teamgenoten Hanson en Ye aan kop van de race.

Het team besloot dat Kubica de race mocht finishen, en dat deed hij met een lange slopende laatste stint. Hij won, en de emoties waren groot.

Nooit opgeven

Het cirkeltje was nu echt rond. Nadat hij zijn Ferrari-deal misliep door zijn horrorcrash in Andorra, was hij nu een winnaar van Ferrari.

Voor altijd zal zijn naam voorkomen in de geschiedenis van het merk, voor altijd zal hij terugkomen in de jaaroverzichten en in Polen is hij een nationale held.

Niet alleen in Polen, maar ook ver daarbuiten is hij een held. Kubica laat zien dat je nooit moet opgeven. Hoe groot de tegenslag ook is, je kan altijd winnen.

Robert Józef Kubica schreef vorige week geschiedenis, en het is hem meer dan gegund.