De debutanten van 2021: Mick Schumacher

Wat betreft debutanten gaat het de afgelopen jaren vrij rap. Gedurende 2017 mochten er liefst vier nieuwe coureurs hun opwachting maken in de Formule 1, in 2019 en 2020 waren er drie nieuwe lieden aan het firmament. Bij de seizoensstart van 2021, die komende zondag plaatsvindt, zullen er wederom drie debutanten op de grid verschijnen. GPToday.net licht ze stuk voor stuk uit.

Mick Schumacher, Yuki Tsunoda en Nikita Mazepin zijn dit jaar de gelukkigen. Het drietal is gezamenlijk gepromoveerd vanuit de Formule 2, waar ze in de eindstand van 2020 respectievelijk als eerste, derde en vijfde eindigden. Wat kan de autosportfan van deze rijders verwachten en hoe zagen hun paden richting de koningsklasse eruit? In dit deel: Mick Schumacher.

Kort na de voor Michael Schumacher zo dramatisch verlopen Australische Grand Prix van 1999, waarin hij een rondje achter teammaat en winnaar Eddie Irvine over de streep kwam, werd zoon Mick geboren. De kleine maakte het gros van de vaders’ successen niet bewust mee – pas toen Michael na drie jaren ‘pensioen’ terugkeerde voor een stint van drie seizoenen bij Mercedes, kreeg Mick door welke status zijn oude heer geniet.

Hoe het nu met Micks vader gaat weet bijna niemand – Michael bivakkeerde eind 2013 na een ski-ongeval tijdelijk in comateuze toestand en heeft zich nadien niet in het openbaar vertoond. In tegenstelling tot de meeste vader-zoon combinaties zal Micks voorbeeld dus niet langs de zijlijn staan om zijn kroost van tips en adviezen te voorzien.

Schumi junior, of Schumi III (nummer twee was uiteraard Michaels broer Ralf) heeft het door het onfortuin van zijn vader alleen moeten doen – hoewel, alleen: menigeen vergeet voor het gemak hoe groot de politieke pressie van het management-Mick is. Sinds zijn entree in de autosport, inmiddels al zes jaar geleden, beschikt-ie over het beste materiaal en wordt-ie in de juiste omstandigheden gekneed.

Mick Schumacher ligt sinds de eerste dag dat hij in een kart stapte op een ramkoers met de Formule 1. Natuurlijk zou Schumi junior de koningsklasse halen, ongeacht het ongeval van Michael. Zelfs zonder wereldschokkende resultaten zou er een route mogelijk zijn. Aldus geschiedde: Schumacher junior is niet beter dan Callum Ilott, Robert Shwartzman, Jüri Vips of Dan Ticktum, maar met dank aan de politieke hypemachine rijdt-ie dit jaar wél in de Formule 1.

Goh, dat klinkt allemaal wel vrij kritisch – Schumacher is toch Formule 2- en Formule 3-kampioen? Zeker. Maar laat je niet foppen door scoreborden. Soms worden scoreborden mogelijk gemaakt door politiek. Dat er nog nooit serieus onderzoek is gedaan naar de fabelachtige tweede helften van 2018 (Formule 3) en 2020 (Formule 2) zegt veel over de manier waarop de driehoek politiek, geld en autosportmedia elkaar in stand houdt. Échte toptalenten staan er direct, hoeven zich niet anderhalf jaar aan te passen. Kijk naar Max Verstappen, Charles Leclerc, Lando Norris en George Russell – of zelfs naar Tsunoda. De prestatieschommelingen van Schumacher zijn véél te groot.

Het verhaal van Jehan Daruvala sluit aan bij de waarnemingen. De Indische Formule 2-coureur liet kortgeleden weten vorig jaar maandenlang met een motorprobleem rond te hebben gereden, tot het moment dat-ie kansloos was voor de titel. Toen het probleem, ‘toevallig’ net na de hogesnelheidsbanen, was verholpen, kon de tot dan toe onzichtbare Daruvala zich ‘ineens’ van voren laten zien. Probleem om dit argument te staven met verdere voorbeelden is dat er amper coureurs zijn die zich er hardop over uit durven te spreken, uit angst voor represailles.

Neemt niet weg dat Mick Schumacher de vriendelijkheid zelve is en mede daarom een door sponsors en partners van de sport en het Haas-team graag geziene gast. Michael en diens vrouw Corinna hebben een zeer beleefde, ontvankelijke jongen in de maatschappij gezet. Misschien is dát wel belangrijker dan wat Mick ooit van zijn legendarische vader met betrekking tot racen had kunnen leren.

René Oudman
Twitter: @reneoudman