Toto Wolff verkoopt deel Mercedes, wat is F1 echt waard

Toto Wolff staat op het punt een deel van zijn belang in het Mercedes F1 team te verkopen, mogelijk aan CrowdStrike CEO George Kurtz. De deal waardeert de renstal op ongeveer 6 miljard dollar, ruim 5 miljard euro. Dat is een bedrag dat normaal gesproken wordt genoemd bij NFL clubs of topvoetbalteams, niet bij een F1 team dat sportief nog midden in een wederopbouw zit. De mogelijke transactie is daarom meer dan een persoonlijke financiële stap van Wolff. Het is een graadmeter voor wat Formule 1 teams anno nu echt waard zijn, en hoe die waarde de toekomst van de sport gaat bepalen. 

Wat de deal betekent voor Mercedes en Wolff 

Mercedes F1 kent een driedelige eigendomsstructuur. Het aandelenpakket is verdeeld tussen Mercedes-Benz, chemiegigant Ineos en Toto Wolff zelf. Jarenlang is Wolff niet alleen teambaas, maar ook mede-eigenaar geweest, met een belang dat hem zowel financieel als bestuurlijk stevig verankerde in het project. Door nu een deel van dat pakket te verzilveren, haalt hij een deel van zijn opgebouwde vermogen uit het team, terwijl hij volgens de eerste geluiden wel aan boord blijft als teambaas en aandeelhouder. 

Meer over Mercedes

Mercedes moet vrezen voor megastraf na blunder in kwalificatie

22 nov

Antonelli komt met veelzeggende reactie op beschuldigingen Red Bull

30 nov

Een waardering van 6 miljard dollar betekent dat zelfs een klein percentage enorme bedragen vertegenwoordigt. Voor Wolff persoonlijk is het een kans om zijn risico te spreiden. Een groot deel van zijn vermogen zat vast in één asset, namelijk het team. Door een deel te verkopen, legt hij winst vast na jaren van sportief en commercieel succes, zonder direct afscheid te nemen van zijn rol. 

Voor Mercedes zelf is het een signaal dat externe investeerders het team zien als volwassen asset met stabiele groeipotentie. CrowdStrike als mogelijke nieuwe aandeelhouder brengt bovendien een technologische partner mee die al langer aan het team verbonden is als sponsor. De stap van sponsor naar medeeigenaar onderstreept hoe nauw die werelden inmiddels verweven zijn. 

Wat zegt 6 miljard over de waarde van F1 teams 

Een waardering van miljarden voor een F1 team was twintig jaar geleden ondenkbaar. Teams werden toen regelmatig voor een fractie van die bedragen gekocht en verkocht, vaak onder tijdsdruk of uit nood. De afgelopen jaren is dat beeld radicaal veranderd. Liberty Media heeft de sport wereldwijd laten groeien, de budgetcap heeft de kostenstijging afgeremd en de vaste verdeling van tv-gelden geeft teams een redelijk voorspelbare inkomstenbasis. 

Topteams als Mercedes, Red Bull en Ferrari profiteren het meest. Hun merkwaarde, sponsorpakketten en sportieve reputatie zorgen voor structureel hogere inkomsten. Dat een team als Mercedes nu in dezelfde waarderingssfeer terechtkomt als grote Amerikaanse sportfranchises, zegt veel over de manier waarop investeerders naar F1 kijken. Het is niet langer een dure hobby voor fabrikanten, maar een volwassen businessmodel met groei in nieuwe markten, vooral in de Verenigde Staten. 

Ter vergelijking, kleinere teams werden in het recente verleden nog overgenomen voor enkele honderden miljoenen. Williams en Sauber zijn voorbeelden van teams die voor relatief lagere bedragen van eigenaar wisselden, omdat ze geen kampioenschapsstructuur en merkwaarde op het niveau van Mercedes hadden. De kloof tussen top en onderkant van de grid wordt daarmee niet alleen sportief, maar ook financieel steeds groter. 

De toekomst van Mercedes als sportief project 

De vraag die nu opkomt, is wat deze verschuiving betekent voor de toekomst van Mercedes als sportief project. Zolang de eigendomsstructuur stabiel blijft en Wolff zijn rol als teambaas en medeaandeelhouder behoudt, verandert er voor de coureurs en het personeel op korte termijn weinig. George Russell en Andrea Kimi Antonelli zullen vooral kijken naar de snelheid van de auto, niet naar het aandeelhoudersregister. 

Toch is het relevant om te beseffen dat elke nieuwe investeerder ook nieuwe verwachtingen meebrengt. Een partij als CrowdStrike zal niet alleen naar sportief succes kijken, maar ook naar merkpositionering, technologische samenwerking en rendement. Dat kan sturen op bepaalde keuzes, bijvoorbeeld op het gebied van digitalisering, fan-engagement of sponsorprofiel. 

Voor Wolff zelf is de vraag hoe lang hij beide petten wil blijven dragen. De rol van teambaas is intens, de verantwoordelijkheid als investeerder vraagt een ander soort focus. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt een scenario denkbaar waarin hij zich op termijn meer op de strategische en minder op de dagelijkse sportieve kant richt, zeker als er nieuwe aandeelhouders bijkomen die hun stempel willen drukken. 

Wat betekent dit voor de rest van de grid 

Als een team als Mercedes 6 miljard dollar waard is, heeft dat gevolgen voor iedereen. Nieuwe toetreders zoals Audi en Cadillac zien dat de lat hoog ligt. Het binnenkomen in de F1 kost niet alleen sportieve inspanning, maar ook een enorme financiële inzet. Tegelijkertijd wordt een F1 licentie een asset op zich. Zelfs een team dat nu achterin rijdt, bezit een plek op een beperkte grid. In een markt met vaste aantallen en groeiende wereldwijde aandacht wordt schaarste automatisch geld waard. 

Kleinere teams kunnen hun licentie daardoor steeds meer als goudmijn zien. Een verkoop op termijn kan miljarden opleveren, mits het sportieve en commerciële verhaal geloofwaardig is. De keerzijde is dat de instapdrempel voor nieuwe, onafhankelijke teams bijna onhaalbaar hoog wordt. 

De mogelijke verkoop van een deel van Wolffs belang maakt daarmee een bredere trend zichtbaar. Formule 1 teams zijn geen dure speeltjes meer, maar strategische activa in een wereldwijde entertainmentmarkt. Wat begon met een raceteam in Brackley, is uitgegroeid tot een onderneming die in dezelfde adem kan worden genoemd met topclubs uit andere sporten. De vraag is niet langer of F1 het niveau van de grote leagues kan halen, maar welke teams erin slagen om die positie vast te houden.