Ayrton Senna Special: Deel 35 - Slecht jaar voor de sport - Uitstekende start (1990)

Het seizoen had haar start tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten. Er waren flink wat wijzigingen in de line-up. Alain Prost vertrok naar Ferrari, Berger kwam van Ferrari naar McLaren. Nelson Piquet verruilde Lotus voor Benetton. Eigenlijk was Williams, het team in opbouw met de uitstekende Renault-motor, het enige team wat haar beide coureurs behield. Patrese en Boutsen verdedigde de kleuren van de Britse-renstal, zij waren verantwoordelijk voor de exclusieve Renault RS2 3.5 V10-motor. Het zou een seizoen worden waarbij diverse mensen hun doorbraak zouden krijgen.

Phoenix (Gevecht met Alesi)

De zaterdag kwalificatie was verregend, dit hield in dat de grid geformeerd zou worden met de tijden van vrijdag. De pole position van Gerhard Berger, in zijn eerste Grand Prix voor McLaren, was nog niet eens de grootste schok. Wat te denken van Pierluigi Martini in de Minardi-Ford die slecht 0.067 seconde langzamer was dan Berger. Andrea de Cesaris reed zijn Dallara-Ford naar een derde plek op de grid. Jean Alesi was vierde in de Tyrrell-Ford en Ayrton Senna vijfde. Wereldkampioen Alain Prost vond zichzelf terug op een zevende plek, Olivier Grouillard reed de Osella naar de achtste startplaats. Nigel Mansell was zeventiende en de door Adrian Newey ontworpen Leyton House-auto's haalde met de hakken over de sloot de race als 25e en 26e. Tijdens de verregende training op zaterdag was Martin Donnelly in de Lotus-Lamborghini het snelste, gevolgd door de EuroBrun-Judd van Roberto Moreno. Ayrton was derde, Mansell vierde. Aangezien er kans was op regen voor de race op zondag besloten slechts veertien coureurs de baan te betreden op zaterdagmiddag.

Op zondag vroeg het publiek zich af of Formule 1 daadwerkelijk wel interessant was. Slechts 15.000 betalende toeschouwers waren aanwezig in de straten van Phoenix. Bij de start kwam de verrassende Alesi als een raket naar voren. Hij ging als leider de eerste bocht in, Berger, de Cesaris en Senna volgde. Het duurde niet lang voordat Ayrton de Dallara van De Cesaris voorbij ging voor de derde plaats. Een derde plaats werd in de negende ronde een tweede plaats toen teamgenoot Berger in de banden dook. Hierna dichtte hij het gat naar Alesi. Na dertig ronden ontstond er een geweldig gevecht tussen de Fransman en de Braziliaan. In eerste instantie ging Ayrton de Tyrrell-coureur voorbij aan het einde van het rechte stuk maar Alesi gaf zich niet gewonnen en remde Ayrton in de daaropvolgende bocht uit. De Fransman bleef aan de leiding. De volgende ronde kende Ayrton geen genade en passeerde hij Alesi. Ayrton zorgde ervoor dat Alesi geen kans had om hem bij de volgende bocht opnieuw uit te remmen. Alesi gaf zich niet gewonnen en probeerde de leiding tot twee keer toe terug te pakken, hij slaagde er niet in. De Fransman kreeg hierna problemen met zijn Pirelli-banden en settelde voor de tweede plaats. Ayrton won, na een moeilijke dag.

"Ik ben verrast wat deze race mij gebracht heeft. We hebben deze auto slechts twee weken geleden kunnen testen en dat ging niet best. Ik had niet verwacht dat de auto zo competitief zou zijn op dit circuit. Stratencircuits zijn altijd moeilijk en het is er altijd een loterij. We hebben gezien dat de teams met Pirelli-banden het goed voor elkaar hadden hier, hun snelheid was heel goed. Het is goed voor Goodyear dat er competitie is. Ik denk dat ze goed werk moeten doen om hun voordeel ten opzichte van Pirelli te houden. Ik heb hier mijn best gedaan en ik verwacht een goede auto voor de toekomst." De nummers een en twee van de race complimenteerde elkaar na afloop. "Hij heeft alle ingrediënten om ooit wereldkampioen te worden", vertelde Senna over Alesi. Alesi op zijn beurt vertelde dat: "Ayrton is altijd mijn held geweest, gedurende vele jaren is hij al mijn voorbeeld."

Brazilië (Arrogantie kost Ayrton de overwinning)

Een overwinning tijdens zijn thuisrace op het nieuwe Interlagos-circuit was de droom voor Ayrton. Zijn kwalificatie-snelheid bezorgde hem zijn 43e pole position. Er leek aanvankelijk geen vuiltje aan de lucht voor de thuisrijder. Gedurende bijna veertig ronden reed hij aan de leiding en was zijn voorsprong op Alain Prost meer dan tien seconden. Toch kwam er één moment van onachtzaamheid. Dat moment kostte hem uiteindelijk de overwinning. In het bochtige gedeelte aan de binnenkant van het circuit dacht Ayrton genoeg ruimte te hebben om oud-teamgenoot Satoru Nakajima op een ronde te zetten. Hoogmoed kwam voor de val en de Japanner, die in deze situatie geen kant op kon, maakte contact met de McLaren van Ayrton. De thuisfavoriet was daarna genoodzaakt een extra pitstop te maken om zijn neus te vervangen. Een weekend waarin alles goed ging, hij in elke sessie de snelste was en 150.000 Brazilianen uit de bol kon laten gaan door de race te winnen, eindigde in een teleurstelling. Aartsrivaal Prost, gestart vanaf de zesde plaats met meer dan één seconde achterstand, won de race. Na de race werd aan Ayrton de vraag gesteld waarom hij de gedenksteen van zichzelf op het circuit niet wilde onthullen, zijn antwoord was cynisch: "Ik denk dat Nakajima die al heeft onthuld".  Commentator voor ESPN-sport David Hobbs kon uiteindelijk tijdens de race de vinger op de zere plek leggen: "Ayrton Senna is de beste coureur ter wereld maar zijn arrogantie heeft ervoor gezorgd dat hij de race niet won. Waarom kon hij niet één bocht wachten om Nakajima voorbij te gaan? Hij had een geweldige voorsprong maar moest en zou er op een onmogelijk punt voorbij. Het is tekenend voor de arrogantie van de Braziliaan die op dit soort momenten voornamelijk tegen zichzelf aan het rijden is." Alain Prost scoorde voor de zesde keer een overwinning in de Braziliaanse Grand Prix. Senna aan de andere kant won de Grand Prix van Brazilië nog nooit, hetzelfde geld in dit geval voor de Grand Prix van Frankrijk, deze had hij eveneens nog nooit gewonnen.

Een pole position en kapotte band zorgde ervoor dan Ayrton na drie ronden uitviel tijdens de Grand Prix van San Marino. Desondanks bleef hij met één punt voorsprong leider in het kampioenschap.

Monaco (Orde op zaken)

Ayrton reed in Monaco naar pole position. Hij was bijna één halve seconden rapper dan Alain Prost. Alesi was derde, Patrese vierde en Berger vijfde. Het was de derde pole van Ayrton op rij. De race had twee starts. Tijdens de eerste reed Ayrton weg bij Prost met Alesi op een derde plaats. De Tyrrell coureur verschalkte zijn landgenoot bij Mirabeau. Berger, die vierde lag, zag een gaatje en raakte het rechterachterwiel van Prost. Er ontstond een opstopping en de rode vlag kwam uit. Prost en Berger kwamen terug naar de pits om in de reserve-auto te stappen. Beide reserve-auto's stonden afgesteld op de andere coureur. Mansell had het recht om de reserve-auto dat weekend te gebruiken. De McLaren stond afgesteld op Ayrton Senna. Berger had een nog groter probleem omdat McLaren nog steeds niet beschikte over een fatsoenlijk chassis voor de Oostenrijker. James Hunt legde tijdens het verslag van de race de situatie uit: "Er is een groot probleem bij McLaren. Gerhard Berger rijdt al vanaf de eerste test in een auto die hem niet past. De Oostenrijker is erg lang en daardoor kon McLaren in eerste instantie geen andere monocoque voor hem bouwen. Bij McLaren werken ze aan een nieuwe cockpit voor Berger, deze had al klaar moeten zijn voorafgaande aan de eerste race van het jaar. De situatie is nu als volgt: We hebben een team dat zichzelf het beste Grand Prix-team ter wereld noemt, wat klopt betreffende de resultaten, maar we zitten nu bij de vierde Grand Prix van het jaar en ze hebben nog steeds geen fatsoenlijke oplossing voor het probleem omtrent Berger gevonden. Als je vijf miljoen per jaar betaald aan een coureur die zijn werk niet fatsoenlijk kan doen omdat je als team het probleem niet serieus neemt, wat voor team ben je dan? Er is namelijk één ding wat ik kan vertellen, dat is dat race-auto's heel moeilijk te besturen zijn als je comfortabel in de auto zit, laat staan hoe moeilijk ze te besturen zijn als je niet comfortabel zit. Ze hebben de problemen gewoon in de doofpot gestopt. Ze hebben tijdens de tests de pedalen voor de wielophanging geplaats. Dat houd gewoon in dat Berger tijdens de winter in een illegale auto heeft gereden." Dat laatste is een belangrijk thema. Het is namelijk tijdens de races verboden om dit te doen, dit heeft te maken met de veiligheid en de kooi-constructie die er voor moet zorgen dat alle lichaamsdelen beschermd zijn tijdens een impact. "Daarna moesten ze bij de Grands Prix de pedalen weer naar achter zetten waardoor Berger nog steeds niet comfortabel in de auto zit. Het is een serieuze situatie die gewoon niet goed is van de kant van McLaren."

Bij de tweede start nam Ayrton de leiding. Prost volgde voor Alesi en Berger. De voorsprong van Ayrton groeide per ronde en concurrent Alain Prost viel in de 30e ronde uit met een batterij-probleem. Ayrton reed een gewonnen race en ging aan het einde van de race van zijn gas af, hierdoor kwamen Alesi en Berger tot binnen twee seconden van de Braziliaan. Tijdens de race reed Ayrton de snelste ronde van de race in 1:24.468. "Alles was in orde. Na eenderde van de race kreeg ik wat problemen met de motor, hij was nog in orde maar ik verloor power. Daarna maakte ik mij zorgen omdat het geluid veranderde. Ik dacht echt dat ik een serieus probleem zou krijgen. Ik heb het toerental laag gehouden en ben economischer gaan rijden. Het volgende probleem was de achterblijvers, ze hebben het mij heel moeilijk gemaakt omdat ze mij soms meer dan één halve ronde hebben opgehouden." In de stand om het wereldkampioenschap nam Ayrton een voorsprong van zes punten op Gerhard Berger. Jean Alesi stond derde met dertien punten, Prost was vierde met twaalf punten.

Canada (Dominante regenrace)

Als winnaar in Canada in 1988 stond Senna op het punt deel te nemen aan zijn 99e Formule 1 race. De coureur wist dat hij dat weekend niet de onverdeelde aandacht van het Braziliaanse publiek zou krijgen, aangezien de Wereldbeker op vrijdag van start ging en de openingswedstrijd van de nationale ploeg op zondag plaatsvond, een paar minuten nadat Senna zijn McLaren verliet. "Ik ben nooit gek geweest op voetbal, maar het is onmogelijk om er buiten te blijven op momenten als deze. Het wereldkampioenschap voetbal raakt de geest van elke Braziliaan. Het is jammer dat ik waarschijnlijk niet in staat zal zijn om naar onze eerste wedstrijd te kijken", zei Ayrton.

In Montreal begon Ayrton de vrijdag als beste en scoorde de snelste ronde van de trainingssessie, met 1min20s399, zesduizendste seconden sneller dan de poleposition tijd van Prost het jaar ervoor. Toen de lichten groen werden, was de baan nat, maar het regende niet. Ayrton werd verrast door de te spectaculaire start van Gerhard Berger. En er was, in feite, iets mis: de Oostenrijker maakte een valse start en werd gestraft met een extra minuut op zijn totale wedstrijdtijd. De coureurs werden destijds niet gedwongen om te stoppen bij de pitstraat als een vorm van straf (drive through).
Ayrton moest geluk, concentratie en vaardigheid combineren om te voorkomen dat de verschillende auto's hem in de weg zouden zitten, maar geen enkele concurrent was in staat om hem te bedreigen. De snelste man van de dag was desondanks teamgenoot Gerhard Berger die op vijftien seconde finishte van de Braziliaan, dit was inclusief de één minuut straf die hij kreeg voor zijn vasle start. Ayrton werd geflankeerd door landgenoot Nelson Piquet en Ferrari-coureur Nigel Mansell. Concurrent Prost finishte als vijfde. De Fransman, geen held in de regen, was aan het einde van de race voorbij gereden door Berger. In de stand om de wereldtitel was Ayrton met 31 punten de leider, hij had na vijf wedstrijden zeventien punten voorsprong op de Ferrari van Alain Prost.

"De condities waren moeilijk voor iedereen. Het was slipperig in de regen en het was heel moeilijk om een constante snelheid te houden. Natuurlijk is het ook altijd moeilijk om in deze omstandigheden buiten de droge lijn te rijden met slicks, zeker als je achterblijvers moet inhalen. Ik had een kapotte eerste versnelling opgelopen tijdens mijn bandenstop. Ik heb dus eigenlijk een groot gedeelte van de race zonder eerste versnelling moeten rijden. Ik was heel bezorgd of dat de versnellingsbak het zou houden. Gelukkig hield de versnellingsbak het en kon in de race winnen." Het was Ayrton's 23e overwinning.