Verstappen schrijft F1-geschiedenis met ongekende prestatie in Austin

Ben ik het mee eens... Hij schrijft geschiedenis door 80 podiumplaatsen minder dan het record te hebben?

Het heeft echt geen zin om de mindere races in 1950 er bij te halen als argument.

Sterker nog. Procentueel doen Verstappen en Schumacher het beter dan de oude garde met minder races. Of ongeveer even goed. Hamilton zit ook niet ver achter Verstappen en Schumacher. Procentueel bedoel ik.
Betrouwbaarheid speelt ook amper een rol. In de 50ger jaren viel men weinig uit bij de top teams door pech. (Dit zet ik er bij omdat dit ook altijd als argument wordt gebruikt.

Absolute stats zijn inderdaad onderhavig aan inflatie. Procentuele niet.

Alleen als het Max is lees ik zulke reacties....
Echt lage IQ mentaliteit

@snailer Je zegt dat het “geen zin” heeft om de mindere hoeveelheid races in 1950 erbij te halen, maar dat is nu juist de kern van het punt. De eindeloze stroom aan "records" die Verstappen breekt, wordt door media als deze site verkocht als ongekende dominantie, zonder context. En die context is simpel: wie drie keer zoveel wedstrijden per jaar rijdt, gaat vanzelf bovenaan in de lijstjes staan.

Dat jij dan over “procentueel” begint, verandert daar weinig aan. De gemiddelde lezer — en zelfs de gemiddelde verslaggever — leest of schrijft geen “procentuele dominantie”. Die leest: "Meeste podiums ooit!" of "Verstappen evenaart Vettel!" En dáár zit de misleiding.

Sterker nog: als we dan toch procentueel gaan kijken, zie je dat een coureur als Jim Clark bijvoorbeeld 25 van zijn 72 races won — dat is bijna 35%. Vergelijk dat met Hamilton (~30%) of Vettel (~29%) over véél langere carrières. Verstappen zit nu rond de 34%, dus inderdaad: vergelijkbaar met Clark, maar met absurd veel meer starts, in een tijd waarin teamdominantie bepalender is dan ooit.

En over betrouwbaarheid: het idee dat auto's in de jaren '50 “weinig uitvielen” is een bizarre herschrijving van de geschiedenis. De uitvalpercentages in die jaren lagen vaak boven de 30–40%. Alleen al in 1950 vielen in sommige races de helft van het veld uit. Dat jij dat als argument “erbij zet” is ironisch — je ondergraaft je eigen standpunt.

Kortom: het gaat niet om het diskwalificeren van Verstappen — het gaat om de manier waarop elke podiumplek tegenwoordig als “historisch moment” wordt verkocht, terwijl het gewoon het resultaat is van een uit de kluiten gewassen kalender en een extreem dominante auto. Zeg dat dan gewoon.

Zucht. De eerste F1 kampioen finishte nagenoeg alle races. De eerste Ferrari kampioen won alle races waar hij aan mee deed. Behalve de race in de VS waar hij niet aan mee deed.
De top 3 van 1950 was bijna alleen bezet door alfa romeo.
Ditto in het jaar dat Ferrari won. Bijna alleen podiums voor Ferrari.

Zelf heb ik ook niets met records. Maar hele tonnen hier krijgen er ook een stijffie van.

Zelf vind ik een paar records wel mooi omdat het iets zegt over de veelzijdigheid van een rijder.
Zo baalde ik als niet Hamilton fan er van dat Hamilton in... was het 2022? Geen race overwinning haalde. Hij had een uniek record in handen dat hij in alle jaren minstens een race overwinning haalde.

Dat vond ik een mooie stat. Het toont ook aan dat hij niet alleen won in de beste auto.

Er zijn nog 2 of 3 stats die ik mooi vind. Maar geen enkele absolute stat.

En dat jij er van baalt vind ik best. Ik zie je er alleen over koeren als het Verstappen is. Waar was je in de beriode dat Hamilton dit soort stats verpulverde?

Tot slot blijf ik bij mijn standpunt. Het heeft geen zin andere generaties te vergelijken met de huidige. De goat bestaat niet.

Jammer voor je. Op dit moment is Verstappen dik de beste van het veld.

Hoe hebben mindere races nu geen invloed...

Als je 1 race op 7 niet op het podium staat, is dat al 14% minder op het podium.
Als je 1 race op 24 niet op het podium staat is dat 4%.

Natuurlijk maken minder races een verschil. Fangio reed 52 races, viel er daar 10 van uit. Dat is dus in net geen 20% van de races. Hij kan dus nog hoogstens 80% van de races op het podium staan.

Per races dat hij dat niet doet, gaat dat percentage met meer dan 2% naar bendeden.

Ter vergelijking: Verstappen reed 228 races, hij viel er daar 32 van uit. Dat wil zeggen dat verstappen nog een maximum van 86% aan podia kan halen.

Per race dat Verstappen er niet op staat, verliest hij nog geen half procent...

Dus jawel, het maakt een verschil.

Heel simpel. Procentueel moet een rijder er bij veel races veel meer winnen. Wiskunde, of in dit geval plat rekenen werkt altijd 2 kanten op.

Wat je ook fout hebt is dat je er van uit gaat dat een uitval door mechanische pech komt.

Ik heb me veel bezig gehouden met het oude italiaanse racen. Was ooit een Alfa fiel. Daarom had ik veel interesse in Ascari.
Weet je dat in die tijd men na pech over mocht stappen naar een vervangende auto? Zo kan ik me van Ascari herinneren dat hij in een race een wiel van zijn bolide af reed, vervolgens de auto van de teamgenoot overnam, om vervolgens met die auto pech te krijgen. Maar zijn initiele fout was die van hem zelf. Hij had ook in dat zelfde seizoen een race waar hij in de laatste ronde van de baan spinde.

Alle details heb ik niet meer. Maar er werd net zo vaak gecrasht als dat er mechanische pech was. En zoals gezegd. Er is een periode geweest waar pech niet hoefde te leiden tot retirement.

Ik heb heel vaak naar de materie van stats gekeken. Statistiek was een onderdeel van de opleiding die ik heb gevolgd. Lang geleden. Mijn conclusie is vooral dat absoluut veel races winnen vooral iets zegt er over hoe vaak een rijder in een dominante auto heeft gezeten. Absoluut gezien hebben Ascari, Fangio, Senna, Prost, Schumacher, Vettel, Hamilton en Verstappen geprofiteerd van een dominante periode.
Ik vergeet er vast een paar. Maar het gaat om het princiepe. Wat veel meer invloed heeft gehad op de aantallen en ook op de procentuele waardes, is de sterkte van de teamgenoot.

Bedenk hoeveel meer Senna had gewonnen als hij Prost niet als teamgenoot had in de uber dominante McLaren die paar jaar. Andersom geldt het zelfde. Zonder Senna had Prost er nog aardig wat overwinningen bij gehad.

Wat de grote fout is met het hanteren van kale statistieken, dat is dat de context volledig weg is.
Er is zelfs 1 tak van 'sport' waar men van het missen van de context gebruik maakt. En dat is bij de politiek. Vaak gebruiken ze een zelfde onderzoek, maar komen opponerende partijen tot compleet ander conclusies terwijl ze de stats van een bepaald onderzoek gebruiken. Ze noemen er namelijk nooit de echte context bij.

Je zou eens moeten kijken naar de overwinningsdichtheid van Jenson Button. En met welke auto hij in 1 seizoen de meeste overwinningen haalde. Dat waren 6 overwinningen. En ze vielen alle 6 binnen de eerste 7 races.

Op basis van de kale stats zou je kunnen concluderen dat de Brown auto niet meer kon winnen omdat anderen ze ingehaald hadden. Waarschijnlijk ken je wel in dit geval de context, maar stel dat dit zich had afgespeeld in 1950.

Als je de context wel kent, dan weet je dat Button stijf van de spanning raakte met het zicht op een kampioenschap en veel minder begon te presteren. En dat Barrichello plotseling beter was dan Button. Die won er verderop in het seizoen een paar.
En dan weet je ook dat een paar teams het gat naar Brawn hadden gedicht en ook plots begonnen te winnen.

Wij kennen helemaal niet de achtergrond van die periode in de jaren 50. Althans. De meesten van ons. Ik in ieder geval niet. Hoewel ik een klein stukje van een hoekje van de sluier heb opgelicht over die periode door er over te lezen.

Nou, tot je dit artikel las wist je het niet. Het was ongekend, maar nu? nu weet je het.