Norris: "Ik ben bang voor de dood, blessures en grote crashes"

Je hebt ook nog zoiets als bang zijn maar er mee om kunnen gaan. Dat is het verschil.

Nee hoor zo werkt dat nou eenmaal niet met een menselijk lichaam en brein. Angst zal je afremmen...

Als je met die factoren in je brein gaat autoracen dan moet je naar mijn idee er geeneens aan beginnen. Wat @MightyMax al aangeeft, dat gaat je tegenwerken. Juist op circuits als die op Monaco kan dit aanzienlijk je snelheid verminderen, omdat dit toch onbewust een grote rol gaat spelen. Coureurs erkennen de gevaren van het autoracen maar drukken deze bewust naar de achtergrond, juist omdat dit verlammend werkt op je prestaties.

Angst hoeft niet te betekenen dat je metaal blokkeerd. Angst is van nature een overlevingsinstinct. Als je er niet goed mee omgaat dan kun je verstijven, maar als je er wel goed mee kun je ook grenzen verleggen. Max kent geen angst en we weten allemaal hoe dat kan aflopen in Monaco. Ik hoop dat Max een beetje angst heeft dit weekend, want dan wordt het gewoon een podium plek met zijn talent.

@MM
Echt van die textbook coureur uitspraken die je vroeger hoorde..
Lijkt mij dat het gewoon per persoon verschillend is hoe / of je met evt angst omgaat..
Maar gezien de veiligheid van de F1 vandaag de dag lijkt het mij nou niet dat de meeste coureurs echt doodsangsten uitstaan in de cockpit.

@MM: Mensen zonder angst bestaan niet en anders klopt er iets niet in je bovenkamer en moet je onder behandeling.
Angst is een volkomen natuurlijk iets, wat ons in leven houdt. Jij springt toch ook niet zomaar een kuil in met 100 giftige slangen. Angst is wat je o.a. tegen houdt.

Kijkend naar Norris en de andere coureurs.... het grote verschil is hoe je er mee omgaat. Er zijn diverse tools om dit een plek te geven in je hersenen, trainen, trainen enz is daar één van. Daarnaast accepteert de één eventuele consequenties makkelijker dan de ander.

Het gaat inderdaad blokkeren als je er niet goed mee om kan gaan

Als ik uit ervaring mag spreken is angst vrij normaal. Ik heb de dood best vaak in de ogen gekeken en je leert er mee omgaan. Je gaat ook in dat spectrum grenzen opzoeken. De eerste keer door de straten van Monaco is veel angstiger als de 100e keer...

"Nee hoor zo werkt dat nou eenmaal niet met een menselijk lichaam en brein. Angst zal je afremmen..."

James Hunt stond voor iedere wedstrijd over te geven van de spanning, hij werd er echt niet langzamer van. En reken maar dat de coureurs in de jaren 70 en 80 wel degelijk angst hadden. Ze dachten er alleen niet bij na, zoals een piloot niet nadenkt over een crash. It's an occupational hazard.

Militairen in gevechtssituaties doen hetzelfde. Angst is wat je scherp houdt. En zoals iemand anders opmerkte waren er vroeger veel meer bang omdat de dood gewoon meereed. Lauda was ook bang maar kon zich daar ook overheen zetten.

Volgens mij overlijden er per dag meer mensen aan ongelijk liggende stoeptegels als de laatste 20 jaar in de Formule 1.
Hij mag van mij de overal volblaffen als ie achter het stuur stapt, maar ik ben dan van mening dat hij zijn plek in Formule 1 helemaal niet verdient. Het is maar goed dat Russel niet in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw reed, waarschijnlijk zou ie flauwvallen van angst voordat de gordels vast zouden zitten.

@Beemerdude, haha punt duidelijk gemaakt..
Vind het ook nogal overtrokken hoor, tuurlijk begrijpelijk als hij soms bij de risico's stilstaat, maar dat mannen als Lauda, Hunt en consorten vaak écht angst hadden dat kan ik volledig begrijpen, de F1 is tegenwoordig net zo risicovol als dammen :)

@MM jij verstijft misschien bij angst, anderen staan op scherp en presteren boven hun normale kunnen door de extra adrenalineboost. In die groep zitten coureurs in F1 anders waren ze tijdens hun kartcarriere al afgehaakt.

Spot on Rimmer, ik had het niet beter kunnen verwoorden. Ik ben ook bang om te crashen of het leven te laten, en toch belemmerd die angst niet om op de motor te stappen, wat het wel doet is zorgen dat ik onbewust in mijn comfortzone blijf rijden en geen al te gekke dingen doe.
De comfortzone van de heren Formule 1 coureurs is van een niveau wat onze voorstellingsvermogen te buiten gaat, met een snelheid van tegen de 300 door de tunnel van Monaco knallen, wie durft dat nou?
In werkelijkheid rijdt geen van de coureurs met de instelling 'de dood of de gladiolen' in de rondte, mensen die dat wel doen hebben geen lang leven beschoren. Je gaat er ook niet harder van rijden want de grenzen verleggen kan alleen maar zolang je in je comfortzone blijft.
Waar de coureurs heer en meester in zijn, is het afwenden van en omgaan met foute overlevingsreflexen zoals verstijven, punt fixatie, sturen waar je naar kijkt, gas loslaten, beeld vernauwing, niet voldoende of teveel sturen en teveel of te weinig remmen. Al deze reflexen zijn in de regel onbewust en iedereen heeft ze of een combinatie er van wel eens meegemaakt. Het is de reden waarom bijvoorbeeld die ene lantaarnpaal geraakt wordt terwijl er aan beide zijden 50 meter vrije ruimte is.
Zelfs de beste coureurs worden nog wel eens gegrepen door deze natuurlijke overlevingsreflexen, maar zijn bij machte om ze te herkennen en in een split second te overkomen. Je ziet het bijvoorbeeld als een coureur weet dat hij gaat crashen, de natuurlijke overlevingsreflex is om je schrap te zetten, maar 9 van de 10 keer zie je de coureur de handen van het stuur trekken om lichamelijke schade te beperken.
Keith Code heeft er een boek over geschreven voor (sportieve) motorrijders, A Twist of the Wrist, waarbij bewustwording en herkennen van de overlevingsreflexen je kan helpen om ze te overwinnen door de knop om te zetten als ze je overkomen. Het heeft mij al een aantal keren gered van een crash.

Wow Rimmer.. zou het zelf niet beter gezegd kunnen hebben.

919: Heb je het toch beter verwoord ;)

Mooi uitgelegd en elkaar aangevuld. Deels wat ik ook bedoelde. Maar je kan ook bewust bang zijn omdat je net gecrasht bent, of een ander, maar het je toch niet laten belemmeren en gewoon functioneren zoals het moet. Niet iedereen kan dat.

Mooi verwoord Rimmer, alleen ben het niet met je eens.
Ik denk je angst en vrees door de war haalt, jou voorbeelden zijn meer vrees, gevaar is er nog niet, je hoeft nog nergens bang voor te zijn, maar je vreest wel dat je een gevaarlijke situatie hebt en past je daarop aan.

Angst is echt een ander beest, Angst kan mensen doen verlammen, Angst kan mensen foute beslissen doen nemen, Angst kan zelfs een gevaar voor jezelf zijn als je daarmee niet goed kan omgaan, denk je genoeg voorbeelden zelf al kan bedenken van mensen die domme dingen doen omdat ze Angstig zijn

Je voelt Angst ook, je voelt het in je maag, je proeft het in je mond, je merkt het aan je hartslag, en je zweet op alle bekende plekken, Geef je hieraan toe kan je zelf in paniek raken en meest domme dingen doen.
Angst maakt iemand bovenmenselijk sterk, je uithoudingsvermogen schiet omhoog, je hele lichaam schiet in een soort survivalmode, waarbij de bekende fight or flight gedachte gang gaat werken.

Juist mensen die die Angst kunnen controleren en hun fight mode kunnen beheersten lijken boven zichzelf te kunnen uitstijgen, en dat lijkt me nu juist wat iemand als een coureur nodig heeft om te kunnen presteren op zulke snelheden.

919 en Rimmer,

Het is net waar je bang voor bent! Ik ga rustig met 300 Door de tunnel in Monaco, liefst harder! ,echter tijdens het klimmen in de rotsen bijeen op 50 meter hoogte ben ik als de dood dat het touw breekt.

Angst is een overlevingskansen instinct maar dat betekent niet dat je overal angst voor hebt!

Groet

Vind ik ook.

Alleen Maldonado kent geen angst.

@Commando, of kon t goed verbergen ? Die zat sowieso in een andere dimensie met zn geheel eigen kijk op situaties haha. Pastor-world.

@Commando; Pastor is dan ook eigenlijk 40 jaar te laat geboren. Blijft toch een bijzondere, typisch Zuid Amerikaanse coureur; bij vlagen werkelijk bloed en bloedsnel om het af te wisselen met flut weekenden. Montoya had dat ook, in iets mindere mate. Maar beide reden/rijden altijd full pull. No limits. Heerlijk om te zien.