62
U heeft het zo langzamerhand verdiend dat ik open kaart speel. Reeds anderhalf jaar pen ik op deze plaats mijn gedachtegangen neer, maar één verhaal heeft u nog niet gehoord. Nu goed, de tijd is aangebroken. Let wel: onderstaande kan uw kijk op mij doen veranderen. U bent gewaarschuwd.
Ik neem u mee terug naar zondagavond 2 november 2008, uurtje of acht. Adrenaline heeft mij van kruin tot kleine teen in haar macht. Televisiekijken doe ik zonder te knipperen. De buurt wordt opgeschrikt door een dertig seconden durende oerkreet, welke in een extatische roes is geproduceerd door ondergetekende. Zo snel als-ie kwam, vertrekt de feeststemming en slaat het om in totale ontreddering. Een dreun op het tapijt is wat volgt.
'Crisis bij Red Bull: Horner op zijspoor gezet na intern conflict'
Woedende FIA-steward gaat los op Max Verstappen
U kunt stellen dat ik niet bepaald blij was met de uitkomst van het wereldkampioenschap F1. Voor wie de geschiedenis effe niet op afroep heeft – Felipe Massa waande zich een halve minuut lang kampioen, tot Lewis Hamilton de op droogweerbanden harkende Timo Glock bleek te zijn gepasseerd en het hele sprookje in duigen viel.
Diamanten oorbelletjes
Ik had he-le-maal niks met Hamilton. Vond het dolkomisch dat hij in zijn eerste jaar zo naargeestig naast de titel greep en had drie dagen de pest in toen het een jaar later wel lukte. Waarom? Omdat hij niet oprecht was. Sprak A en deed vervolgens B. Daar is een Oudman niet van gediend. Óf je zegt precies wat je op je lever hebt, óf je houdt je stil.
Hamilton was de vleesgeworden onuitstaanbaarheid. Onder de vleugels van peetvader Ron Dennis ging-ie een beetje teveel in zichzelf geloven. Het leverde bedenkelijke taferelen op. Het voor de bus gooien van Dave Ryan om de eigen leugens te maskeren was niet heel chique, het compleet overbodige, dolkomische grapje “because I’m black” of later de verwijzing naar 'slums' in Stevenage gewoonweg dom.
Uiteindelijk heeft iedere gek zijn gebrek. Hamilton werd bovendien aanvaardbaarder toen-ie eenmaal zichzelf mocht zijn. Verlost van het McLaren-keurslijf kwamen de diamanten oorbelletjes tevoorschijn, groeide er pardoes een haarlijn terug en waren rare fratsen geen schering en inslag meer. Oké: het was niet altijd even netjes met Rosberg en ook nu met Verstappen zie je rafelranden, maar niemand is perfect.
Paaigedrag
Waar ik toentertijd baalde van een Hamilton-titel, denk ik er tegenwoordig heimelijk aan. Dit gevoel duid ik het beste door een recent telefoontje van een collega te beschrijven. "Wie gun jij de titel", stelde hij een wandelgangvraag. 'Het zou leuk zijn om een andere kampioen te zien, maar ik ben dat muziekfeest-op-het-pleingedrag kotsbeu', antwoordde ik. "Precies, daarom hoop ik zelf op Hamilton", sprak de collega vervolgens.
Snap ik wel. Die heisa om Verstappen heen maakt het bij tijd en wijle écht minder leuk. Ik mag toch aannemen dat professionele psychiaters het zwikkie reeds in de gaten houden. Neem de kwalificatie, waarin Verstappen tijdens zijn eerste run in Q1 de snelste tijd reed. Het aloude 'dit toont hoe goed hij is' werd direct van stal gehaald. Yeah, right. Daarom stond-ie ook op pole.
Ondanks mijn aangeboren tegendraadsheid kan ik echter nog steeds niet vóór de persoon Hamilton juichen. Hij hangt nog altijd, gedeeltelijk, in dat verrekte typetje, dat onechte, zoals zojuist beschreven. Noem het paaigedrag. Dit wordt gekenmerkt door 'best fans in the world'-uitspraken. Het zou toch zó fijn zijn als-ie gewoon eens straight up zegt wat-ie denkt, zichzelf is.
Koeterwaals
Als je niet jezelf bent, ga je vroeg of laat op je bek. Gebeurde vroeger, gebeurde zondag, voor het podium. It shows how fast their car is, when Sergio is so close behind me, and following that closely. Huh, pardon? Was dat een venijnige uithaal? Rosbergesque oorlogsvoering? Hamilton die hardcore de slechterik speelt?
Neen. Hamilton raakte verstrikt in zijn eigen koeterwaals, struikelde tijdens het denken over gewenste woordencombinaties. Het typetje werd tevoorschijn getoverd op het moment dat de ware-ik duiding gaf. Zucht. Hij had het zoveel beter kunnen verwoorden als-ie gewoon zijn oprechte gedachten had gevolgd. Pérez ís dit jaar niet zo snel als de twee vooraan. Waarom laat je dat ongemakkelijke wéér toe?
Ik heb me erbij neergelegd: juichen voor een titelkandidaat zit er voor mij niet in, het zal het me een zorg zijn wie wereldkampioen wordt. Voor een oerkreet of een vuist op het tapijt hoeft de buurt in ieder geval niet bang te zijn.
René Oudman
Grand Prix van Canada
C. Sainz jr
974 leden hebben dit team als favoriet
Pitcrew
Posts: 386
Het hopen op de titel voor Hamilton omdat je “de heisa rond Verstappen” niet leuk vindt?
Dat vind ik een hele rare redenatie. Voor mij persoonlijk hoeft die hele “heisa” ook niet, ik zal nooit op een Verstappen-tribune gaan zitten of naar F1 Live in de Ziggo Dome gaan.
Ik kijk F1 het li... [Lees verder]