<< Naar nieuwsoverzicht

Historie: Hamiltons carrière onder de loep: De secondant die in het hoofd kroop van Alonso (3/7)

  • Gepubliceerd op 27 dec 2020 11:17
  • 0
  • Door: Martijn Arnoldus

Zevenvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton kennen we vooral van zijn dominante periode bij Mercedes. We zien vaak niet door zijn overmacht hoe groot zijn talent daadwerkelijk is. Daarom in dit zevenluik - niet geheel toevallig gekozen - proberen we zijn kwaliteiten in perspectief te plaatsen door terug te blikken op zijn snelle opmars richting de  Formule 1 en zijn sensationele beginjaren bij McLaren, waarbij de 35-jarige coureur in zijn debuutseizoen bijna wereldkampioen werd. Vandaag het derde deel in deze reeks.

DEEL 1: WAT GOED IS, KOMT SNEL
DEEL 2: DE GROTE DOORBRAAK

​​​DE SECUDANT DIE IN HET HOOFD VAN ALONSO KROOP

De 22-jarige Lewis Hamilton werd in korte tijd van een 'nobody' een wereldster. De eerste donkere coureur ooit in de Formule 1, een broekie die een tweevoudig kampioen raceles gaf, een titelkandidaat in zijn debuutseizoen, de 'good guy' met hoge gunfactor. Zo'n hoofdrol zie je vaak in Hollywood, maar niet zo snel in de koningsklasse. Zijn eergevoelige teamgenoot, Fernando Alonso, verloor langzaamaan zijn status als kopman en zag zijn derde wereldtitel in gevaar komen. Fricties, intriges en controverse waren door hun titanengevecht steeds meer schering en inslag bij de het team van Ron Dennis. Maar de CEO kreeg meer voor zijn kiezen dan alleen maar twee heethoofden achter het stuur. Een spionageschandaal deed de grondvesten trillen bij het hoofdkantoor in Woking. 

De Mclaren-protogé had de week daarvoor overtuigend de race in Montreal gewonnen en wilde het momentum meenemen naar de race op het historische grondgebied van de Indianapolis Motor Speedway. Zijn ervaren teamgenoot voelde beetje bij beetje dat het kwartje de verkeerde kant ging opvallen en had vooraf aan de Grand Prix zijn frustraties geuit op de Spaanse radio. "Ik was er vanaf het eerste moment niet gelukkig mee: een Engels team en een Engelse ploeggenoot. Je kunt erop wachten dat de meeste hulp die kant op gaat." In de paddock trok wereldkampioen Alonso deels deze keutel weer in, maar de scheurtjes waren nu echt zichtbaar geworden.

De  kampioenschapsleider was verbaasd over de uitspraken en reageerde in eerste instantie geagiteerd: ''Misschien voelt het voor hem zo aan omdat hij een Spanjaard in een Brits team is. Maar ik persoonlijk ervaar het niet zo dat McLaren mij voortrekt of iets dergelijks. Verder heb ik geen idee waarom hij zoiets zou kunnen zeggen. Misschien heeft hij moeite met het feit dat hij eindelijk een teamgenoot heeft die hem uitdaagt. Dat had hij voorheen niet. Ik ben zijn eerste stalgenoot die heel dicht bij hem in de buurt komt. Maar de situatie is moeilijk in te schatten'' Op de persconferentie voorafgaand was de toon van de rijzende ster al wat gematigder: "Het team doet hun uiterste best voor ons allebei. Ik ben al sinds mijn dertiende bij het team en heb logischerwijs een goede relatie met de mensen. Toen Fernando naar het team kwam, was iedereen erg opgewonden en heeft van wat ik heb gezien een goede relatie opgebouwd." De kou leek voor nu even uit de lucht, maar niet voor lang. 

Op de binnenbaan scoorde de coureur uit Stevenage zijn tweede pole van het seizoen en versloeg zijn Spaanse opponent voor de tweede keer op rij. In het kampioenschap verdedigde Hamilton een voorsprong van acht punten. De regerend kampioen Alonso moest in de achtervolging. Vanaf de tweede startpositie probeerde de Spanjaard orde op zaken te stellen, maar zijn jonge teamgenoot hield, ondanks grote druk, stand. De ploeggenoten zaten de gehele wedstrijd op elkaars lip, maar de eerste serieuze aanvalspoging van Alonso kwam in de tweede stint. Razend over de Brickyard probeerde de 25-jarige coureur de Brit op zijn versleten Bridgestones buitenom te passeren voor de eerste bochtencombinatie, maar Hamilton maakte zich breed en voorkwam dat zijn concurrent kon toeslaan. 

De snellere Alonso vroeg aan het team om voorgelaten te worden, maar daar werd geen gehoor aan gegeven. De titelverdediger was not amused en maakte daarna zonder reden een vreemde manouvre richting de pitmuur van McLaren. Waarschijnlijk om zijn ongenoegen kenbaar te maken. Achteraf zei de Spanjaard in de pers dat dit nodig was tegen overhitting van zijn zilver-zwarte bolide. Binnen de renstal werd dat amper geloofd. 

De pupil won uiteindelijk met een marge van anderhalve seconde zijn tweede enn opeenvolgende Grand Prix. Hoewel de McLaren-coureurs gebroederlijk naast elkaar op het podium stonden, sprak het gezicht van Alonso boekdelen. De tempramente Spanjaard werd als de verlosser binnengehaald en dacht een voorkeursbehandeling te genieten door zijn ervaring en palmares. Voor diverse media bagetalisseerde de McLaren-coureur de onrust in het team, maar aan de buitenkant was volkomen duidelijk dat er binnen McLaren iets gaande was. 

Teambaas Ron Dennis moest deze vechtende honden steeds meer in bedwang houden. Het begon, achteraf gezien, in het prinsdom van Monaco. Zijn pupil werd geslachtofferd in de smalle straten om een-twee veilig te stellen en dat viel zichtbaar bij de debutant in het verkeerde keelgat. Na de trip in Noord-Amerika en het succes van Hamilton was de andere kant van de garage weer gepikeerd en achtergesteld . De teamleiding had geen zin in een rijdersoorlog, want het speelde Ferrari teveel in de kaart. Maar elke beslissing die genomen werd, kon in twijfel getrokken worden door beide partijen. Het was een kwestie van tijd totdat de boel zou escaleren met de wereldtitel op het spel. Ron Dennis zat in een spagaat. 

De volgende halte was Magny-Cours in Frankrijk en Hamilton verdedigde een voorsprong van tien punten op zijn rivaal. Door een technisch probleem bij Alonso in de kwalificatie moest de regerend kampioen als tiende startte, terwijl de Britse op de eerste startrij stond. Een clash tussen de twee giganten werd bij toeval voorkomen. 

Overzees was McLaren nog oppermachtig, maar had deze wedstrijd geen antwoord op hun concurrent uit Maranello. Hoewel titelkandidaat Kimi Raikkonen als derde vertrok, won de Iceman de Franse Grand Prix met daarachter de van pole gestartte Felipe Massa. Hamilton probeerde de rode bolides nog te verslaan met een driestopper, maar was niet bij machte om enige druk uit te oefenen. De 22-jarige coureur beperkte de schade en finishte als derde over de streep te met meer dan een halve minuut achterstand. Voor de Scuderia was deze dubbelzege meer dan welkom na twee nederlagen en daardoor bleven de Italianen in het spoor van hun Britse concurrent. Alonso verliet het Franse toneel met een zevende plek en zag zijn jonge ploeggenoot weer verder uitlopen in de stand om het wereldkampioenschap. 

Naast de intriges binnen beide McLaren-garages, waren er ook donkere stapelwolken ontstaan boven het team uit Woking. Een van hun medewerkers, engineer Mike Coughlan, had zeer vertrouwelijke technische informatie in handen gekregen over Ferrari. Gekregen van een ontevreden teamlid in Italiaanse dienst, genaamd Nigel Stepney. De casus kwam aan het rollen nadat de vrouw van Coughlan, Trudy, gesnapt was bij een kopieerzaak. Een oplettende werknemer zag dat het geheime documenten waren van Ferrari en lichtte de renstal meteen in. McLaren zette Mike Coughlan vlak na de Franse Grand Prix uit voorzorg op non-actief, precies op hetzelfde moment dat Stepney bij Ferrari zijn spullen moest pakken. Hiermee was de kous nog niet lang niet af, want de FIA had van deze 'spygate' ook lucht gekregen. Er hing een gespannen sfeer. Niemand wist of er nog meer lijken uit de kast zouden komen.

Ondertussen werd er ook nog gewoon geracet op het roemruchte en legendarische Silverstone, gebouwd op een oud trainingsveld voor Engelse bommenwerpers. De kaartverkoop voor deze wedstrijd liep door de sensationele prestaties als een trein. De Britse superster in wording kon rekenen op een volgepakt huis en grootschalige steun. De meer dan honderdduizend afgereisde fans werden op de zaterdag op hun wenken bediend. Hun held pakte meteen in zijn allereerste thuiswedstrijd de poleposition. Het publiek sprong van de banken met een oorverdovend enthousiasme. De Britse fan sloten Hamilton meteen in hun harten. 

De zondag werd een driemansgevecht tussen de tweede McLarens en de Ferrari van de 'ijskoude' Fin. Felipe Massa moest met zijn rode bolide van achteren beginnen na een technische mankement voorafgaand en kon niet meedingen om de podiumplaatsen. Hamilton bleef aan de leiding na de start, maar had een ontketende Raikkonen achter zich aan. De 22-jarige kampioenschapsleider ging als eerste van de kop naar binnen. Bij de pitstop moest de Brit langer dan gepland stilstaan en verloor cruciale secondes. Raikkonen zei 'dankjewel' en nam de de kop over en was vertrokken aan de horizon. De pitmuur van McLaren had nog een andere troef in de handen om de Ferrari van Raikkonen te verslaan. Alonso maakte een kortere stop door er minder peut in de zilver-zwarte wagen gooien. Deze alternatieve strategie wierp zijn vruchten af en de 27-jarige Fin werd weer naar de tweede plek verbannen. Zijn plaatsvervanger moest van hem wegrijden om het voordeel te behouden, maar Raikkonen hield zijn opponent cotinue in het vizier. Na de tweede serie pitstops stelde de Ferrari-coureur weer orde op zaken en kon voor de tweede keer op rij zegevieren. Thuisfavoriet Hamilton kon zijn fans niet in extase brengen en de Brit verliet Silverstone met een derde plek. Al hoopte het autosportgekke publiek na de zaterdag op meer. 

Het Formule 1-circus vertrok richting de moderne versie van de Nurbürgring in Duitsland. De FIA was een week vooraf aan deze wedstrijd het onderzoek gestart over het spionageschandaal en McLaren werd op het matje geroepen voor een hoorzitting. De legendarische renstal gooide vlak daarna snel een persbericht eruit om rumoer te voorkomen en beweerde dat alleen Mike Coughlan op de hoogte was van de documenten en diens inhoud. Debutant Hamilton was alleen maar gefocust op zijn ultieme einddoel: de rijderstitel. De rijzende ster van McLaren had sinds zijn debuut in Melbourne elke keer op het podium gestaan. Een indrukwekkende prestatie. De Brit kende in het seizoen amper tegenslagen en alles leek voor de wind te gaan.

Maar in de Eifel verliep het voor de 22-jarige Hamilton niet zo vlekkeloos als normaal. Het begon al verkeerd op de zaterdag. Een band was verkeerd gemonteerd op zijn bolide en daardoor crashte Hamilton tijdens Q3 hard de bandenstapels in. De impact was zo groot dat de coureur ter controle naar het ziekenhuis moest. Op de brandcard stak hij een verlossende duim omhoog om te laten zien dat alles in orde was. Voor het eerst stond de Engelsman buiten de top vijf en moest de race beginnen van de tiende plek.

De race zelf ging niet veel beter, maar de McLaren-pupil toonde veel wilskracht. De wedstrijd startte in droge omstandigheden, maar de dreiging op regen was in de Eifel altijd aanwezig. De coureurs slipten net weg vanaf hun grid posities toen het water kwam met bakken uit de hemel kwam. Het was een kwestie van overleven in deze zeer zware natte omstandigheden. Bij de eerste bocht was de baan zo doorweekt dat er aquaplaning ontstond. De een na de ander vloog eraf. Een autokerkhof van gestrande F1-bolides was het gevolg en  Hamilton zat daar als een van de ongelukkige tussen. De Engelsman hield zijn motor aan de praat en kon door hulp van de marshalls terug gehesen worden op het circuit. De wedstrijdleiding vond het nu te gortig, stopte uit veiligheid de race en wachtte totdat het weer zou opklaren

Voordat de herstart plaatsvond, mocht de fortuinlijke Hamilton zich ook ontdoen van een ronde achterstand. Het geluk leek aan zijn zijde. Om nog iets van de wedstrijd te kunnen maken, besloot de rookie uit Stevenage de race te hervatten op droogweerbanden. Dat bleek achteraf niet de juiste keuze. De grip en snelheid waren ver te zoeken en na een schuiver door het grind reed de Brit weer op een ronde achterstand. Vooraan was er weer, zoals zo vaak, een gevecht tussen een McLaren en Ferrari. Deze keer tussen de temperamentvolle Massa en Alonso. De andere titelfavoriet Raikkonen moest uitvallen met een hydraulisch probleem en de Fin kon na de Spaanse Grand Prix weer een nul-score bijschrijven. In de Eifel kwamen opnieuw regendruppels naar beneden aan het einde van de race en het hele veld moest weer overschakelen naar de regenband. In natte condities rook Alonso zijn kans en zette de druk er vol op bij zijn Braziliaanse opponent. De Spanjaard zag uiteindelijk een gaatje en drukte zijn bolide brutaal naast die van de Ferrari-coureur en kon daarmee de zege naar zich toetrekken en belangrijke punten scoren. 

Achteraf was er een flinke woordenwisseling tussen Massa en Alonso over hun stevige duel om de zege. De hele wereld kon op tv daarvan meegenieten. De voormalig Renault-coureur reageerde stoïcijns en was vooral blij dat de achterstand in het kampioenschap flink was geslonken na de puntloze finish van zijn conculega - de eerste acht geklasseerde rijders kregen punten mee naar huis. Het gat tussen de twee kemphanen van McLaren was nog maar twee punten in de rangschikking. Maar met Massa op elf en Raikkonen op achttien punten achterstand, was allesbehalve zeker dat de rijderstitel richting Woking ging.

Nu het seizoen richting het einde ging, steeg de spanning niet alleen binnen de McLaren-garages, maar ook bij het hoofdkwartier van de renstal. De FIA maakte bekent dat Stepney en Coughlan meerdere malen contact hadden gehad over gevoelige informatie van Ferrari. De World Motorsport Council deed 26 juli een uitspraak en achtte McLaren schuldig aan het in bezit hebben van de onregelmatig verkregen documenten. De overkoepelend orgaan deelde geen straf uit, maar bij nieuw bewijs had de WMSC de mogelijkheid om dat alsnog te doen. CEO Ron Dennis haalde opgelucht adem dat er geen directe zware gevolgen waren voor zijn renstal. Veel tijd om bij te komen van deze zaak, was er niet, want het volgende probleem diende zich meteen aan.

Tijdens de kwalificatie op de Hungaroring, waar moeilijk inhalen is, stond McLaren fier aan kop. Het was de vraag wie van de twee ploeggenoten de belangrijke poleposition zou binnenslepen. Alonso en Hamilton kwamen tegelijkertijd naar binnen voor een vers setje banden, want veel tijd was er niet meer voor een extra run. De monteurs moesten in korte tijd een dubbele pitstop uitvoeren. De Spanjaard kwam als eerste , maar bleef onnodig langer stilstaan. Zijn jonge concurrent zat zich achter hem te verbijten, maar kon niks uitvoeren. Pas na tien tellen reed de tweevoudig kampioen weg van zijn positie. Met als gevolg dat de Brit geen tijd meer had. De Spaanse coureur pakte daardoor op een controversionele manier de poleposition.

Teambaas Ron Dennis was furieus op zijn stercoureur en liep gelijk naar de Spaanse fysio van zijn 'kopman' om zijn beklag te doen. Alonso zelf, die reageerde of het de normaalste zaak van de wereld was. ''Soms staan we vijf seconden stil en soms tien. We hebben de tijd verkeerd ingeschat. Ik kon met drie seconden op de klok nog aan nieuwe poging beginnen. Dit gebeurt helaas'', zei de coureur zonder enige schuldbesef. Lang mocht Alonso er niet van genieten. Door dit akkefietje kreeg coureur, die een week daarvoor net 26 was geworden, een gridstraf van vijf plaatsen en McLaren mocht geen punten bijtellen voor het constructeurskampioenschap.

De Spanjaard was voor de buitenwereld de boeman, een enfant terrible. Na zijn gemopper via de media en op de baan was de coureur uit Oviedo de gebeten hond, de 'bad guy' in deze Formule-1-soap. De beelden van de woedende CEO bovenaan de trap en de stoïcijnse Alonso lopend richting de uitgang, was typerend voor de onderlinge verstandhouding. De coureur ging tegen het advies in van zijn leidinggevende om de pers te vermijden. ''Wacht, wacht, het is beter om in de auto te stappen'' zei zijn teambaas stellig van boven toen Alonso weg wilde gaan. ''Ik ga door de garage," zei de koppige coureur. Alonso was eigenwijs en liep uiteindelijk door de paddock met een horde aan journalisten en camera's achter hem aan. Met een grote grijns op zijn gezicht, leek de Spanjaard zijn gram te halen. De koude oorlog was voorbij en de echte oorlog was begonnen! 

Terugkijkend leken de zaken omtrent het kwalificatie-incident genuanceerder te liggen. Marc Priestley, toentertijd een van de engineers, vond dat juist dat Hamilton de boosdoener was. ''We hadden een kwalificatiesysteem. Er werd elke keer afgewisseld. Het ene raceweekend mocht de Fernando als eerste de baan, de andere keer was de Lewis aan de beurt. Dat kon een groot voordeel opleveren. In Budapest mocht Fernando als eerste naar buiten, maar Lewis lapte die regel aan zijn laars met behulp van zijn engineers. Aan de andere kant van de garage was iedereen in de war en boos. Op de radio werd hard geschreeuwd, maar aan Lewis' kant waren ze Oost-Indisch doof. Men had het over een vergissing, maar dat was het niet. Lewis luisterde zelfs niet naar Ron.''      

Martijn Arnoldus, m.arnoldus.gptoday@outlook.com

F1 Nieuws

Reacties (0)

Login om te reageren

Gerelateerd nieuws