4
David Coulthard is openhartig over het mentale aspect van racen. De voormalig Formule 1-coureur kampte in zijn karttijd met een eetstoornis. De oud-coureur is in gesprek met de High Performance-podcast open over geweest.
David Coulthard had last van boulimia. Een eetstoornis waarbij iemand periodes heeft van eetbuien, gevolgd door compensatiegedrag. Een persoon met boulimia gaat dan bijvoorbeeld expres braken om maar niet aan te komen.
Norris hard aangepakt na kopiëren van tactiek van Verstappen
Norris schrijft F1-geschiedenis in Las Vegas
Lastige periode
"Ik zag het niet als druk, maar als noodzakelijk om op gewicht te blijven", begint de 54-jarige Schot het verhaal over zijn karttijd. Hij trekt de vergelijking met andere sporten. "We kennen het verhaal van paardenjockeys die sauna’s nemen of wat dan ook doen om gewicht te verliezen, zodat ze op het juiste gewicht zitten voor hun wedstrijd."
"Voor boksers geldt hetzelfde en ik neem aan ook voor turners. En er zullen meer zijn die boulimie of anorexia ontwikkelen als gevolg van een verstoord lichaamsbeeld, omdat ze in de spiegel niet zien wat zij als hun echte zelf ervaren."
'Op gewicht blijven was moeilijk'
"Ik ging op de weegschaal staan en als ik een pond te zwaar was, wist ik dat dit mijn prestaties zou beïnvloeden", vervolgt Coulthard. "Ik woog mezelf twee keer per dag: ’s ochtends bij het opstaan en ’s avonds voor het slapengaan. Dat gaf me mijn gemiddelde gewicht en zo kon ik een paar dagen van tevoren al zien of ik goed zat voor het raceweekend. Ik was lang voor mijn leeftijd, dus op gewicht blijven werd moeilijker."
"Toen ik 11 was, moest ik veel ballast in de kart meenemen, omdat ik racete tegen volwassen mannen die door de puberteit heen waren en zich al moesten scheren”, zegt de oud-coureur. Dat veranderde op latere leeftijd. "Op mijn 15e, 16e was ik lang, maar het toegestane gewicht was afgestemd op een 11-jarige, dus het was meer een compromis", doelt Coulthard op zijn boulimia. "Het was een noodzakelijk kwaad waar ik met niemand over sprak. Ik wist gewoon: als ik te zwaar was, dan zou het avondeten dat ik die dag had gehad er diezelfde avond niet in blijven."
Minimumgewicht
"Toen was ik eigenlijk relatief licht voor een 17-jarige, omdat ik mezelf in mijn late puberjaren min of meer had uitgehongerd. Daardoor had ik ruimte om in mijn lichaam te groeien", verklaart hij. "Op hoger niveau in de autosport is er natuurlijk een minimumgewicht. In de Formule 1 is dat volgens mij een gecombineerd gewicht van coureur en stoel van 80 kilogram. Dat betekent dat iemand als Max Verstappen kan racen tegen iemand als – wie is de kleinste coureur – Yuki Tsunoda, die waarschijnlijk rond de 60 kilogram weegt. Max zal hoog in de 70 zitten."
"In de tijd van Alain Prost onderhandelde hij met teams en zei: 'Kijk, Nigel Mansell is mijn teamgenoot. Hij weegt 78 kilo, ik 58. 10 kilogram is drie tienden van een seconde. Hoeveel zouden jullie uitgeven om drie tienden te winnen?' Zo kon hij garanderen dat hij een halve seconde sneller was dan zijn teamgenoten, puur door gewicht, zonder harder te rijden."
"Zo onderhandelde hij over zijn salaris – hij werd meer betaald omdat hij een goede coureur was én klein van stuk. Toen hebben ze begin jaren 90 het gewicht van de coureur meegenomen in het minimumgewicht – het zal eind jaren 80 of begin jaren 90 zijn geweest. De coureur moest een minimumgewicht hebben en daarmee verdween het voordeel – hoewel Alain in 1993 alsnog wereldkampioen werd tegen Damon Hill, zijn teamgenoot – maar hij had niet meer het voordeel van in zijn vroege carrière."
Grand Prix van Abu Dhabi
C. Sainz jr
2 leden hebben dit team als favoriet
Larry Perkins
Posts: 61.865
ik bijna als ik George zonder helm zie...