Ayrton Senna Special: Deel 39 - Rust keert terug - Uitstekende start van het seizoen (1991)

Het seizoen 1991 bracht een nieuw puntensysteem. De winnaar van elke race zou tien punten krijgen in plaat van negen. Dat betekende dat een overwinning waardevoller was dan ooit tevoren. De volgende vijf posities zouden evenveel punten opleveren als in het voorgaande jaar. Het was de eerste verandering in het puntensysteem sinds 1960. Daarnaast zouden alle resultaten tellen, dit betekende dat de 'beste elf resultaten' regel geschrapt werd. Deze regel werd destijds ingevoerd vanwege het tubro-tijdperk.

Phoenix (Nieuwe auto, nieuwe overwinning)

Voorafgaande aan de race was het duel tussen Prost en Senna het grote gesprek van de dag. Veel mensen hadden de verwachting dat het in 1991 een 'rematch' zou worden voor Prost. Voorafgaande aan de Grand Prix in Phoenix had het McLaren-chassis, de MP4-6, slechts één korte testsessie voltooid. De twee raceauto's waren pas operationeel om 04.00 uur 's ochtends op de dag van de eerste vrije training. Ayrton beweerde dat hij zich nooit helemaal op zijn gemak had gevoeld met de toenemende complexiteir van de sport sinds hij Lotus in 1987 de eerste actief verende auto zag introduceren. Tevens vertelde hij dat hij het nog steeds moeilijk vond om de enorme rol van computers in het bereiken van een goede setup te omarmen. "Op vrijdag, om dingen goed te begrijpen en te interpreteren, werkte ik met de ingineurs in de avond. Het is echt heel lang geleden dat ik dat deed. De technici en ik spraken onze weg op het circuit, waarna we vergeleken wat de computers voorspelde. Het was geweldig om te zien dat de computer bijna alles bevestigde, maar het liet ook meteen zien waar er ruimte voor verbetering was."

Ayrton had een goede voorbereiding op de Grand Prix in Phoenix, voorafgaande aan de vrijdag-kwalificatie bezocht hij een aantal traditionele Amerikaanse ranches. Hier werd hem geleerd met een losso om te gaan. Op de vraag hoe doelgericht hij aan het oefenen was antwoordde hij: "Ik train om als eerste de wedstrijd te vangen." Ayrton pakte uiteindelijk de pole position met een tijd van 1:21.434 en was hiermee 1.121 seconde sneller dan Alain Prost. De tweede rij bestond uit de Williams-coureurs Ricardo Patrese en Nigel Mansell. Mansell, die na de Britse Grand Prix van 1990 zijn afscheid had aangekondigd, kroop opnieuw achter het stuur van het team wat hem de eerste Grand Prix had laten winnen in 1985 op Brands Hatch. Nelson Piquet en Ferrari-coureur Jean Alesi deelde de derde rij. Gerhard Berger, de polesitter uit 1990, kwalificeerde zich als zevende.

Op zondag begon Ayrton goed aan de race, hij reed weg bij de start en zoals gebruikelijk op stratencircuits had de Braziliaan na tien ronden al een grote voorsprong. Het was een indrukwekkende vertoning aangezien de auto nog helemaal nieuw was en nog geen volledige race-afstand had afgelegd. Ayrton reed op zijn gemak aan de leiding toen er een felle strijd om de tweede plaats plaatsvond. De Williams van Nigel Mansell en Ricardo Patrese hadden het aan de stok met Alain Prost. Prost kreeg uiteindelijk wat lucht doordat de Williams van Mansell uitviel met een kapotte versnellingsbak. In de tussentijd had Ayrton al een pitstop gemaakt voor nieuwe banden, maar Prost kon hem niet bedreigen. Het was Ayrton's 27e Grand Prix overwinning en dat bracht hem op gelijke hoogte met de man die vorig jaar zo kritisch op hem was, Jackie Stewart.

"Ik had een goede douche op het podium met Jean-Marie Balestre en Ron Dennis. De auto reed heel goed, ik had een klein probleem met de versnellingsbak en de balans was niet optimaal. Het is ook pas de eerste keer dat we met deze auto een Grand Prix-afstand rijden, de setup was nog niet goed en daarom had ik geen goede balans. Ik heb er voor gezorgd dat ik een goede race-pace had en snel langs de achterblijvers kon. Ik kwam op het juiste moment de pits in voor nieuwe banden. De auto en motor waren betrouwbaar dus het is een goede start van het seizoen. We hebben op dit moment de betrouwbaarheid in de auto en ik kijk er naar uit om het circuit op te gaan onder de juiste condities, dan kunnen we pas echt zien wat de auto daadwerkelijk kan doen", vertelde de winnaar van de Grand Prix van de Verenigde Staten na afloop van zijn race. Op het podium stonden de wereldkampioenen van 1985 tot en met 1990: Ayrton Senna als eerste, Alain Prost als tweede en Nelson Piquet in zijn Benetton als derde.

Brazilië (Eindelijk een thuisoverwinning)

Ayrton vierde twee dagen voor de Grand Prix zijn verjaardag niet. Het grootste cadeau dat hij zou willen krijgen was zijn eerste overwinning in zijn thuisland. Het circuit van Interlagos, liggend in zijn geboortestad, zou daarvoor de perfecte locatie zijn. De Braziliaan ging vroeg naar bed en droomde dat hij zou winnen. Senna werd naar eigen zeggen met een glimlach op zijn gezicht wakker en ging daarna weer slapen. Makkelijk zou het uiteindelijk niet worden.

Tijdens de kwalificatie was Ayrton getuige van de vooruitgang van het team van Williams, dat tijdens de Braziliaanse Grand Prix haar potentie toonde. Williams, voorzien van een nieuwe semi-automatische versnellingsbak die Damon Hill tussen de eerste en tweede Grand Prix had getest, bleek snelheid gevonden te hebben. Dat resulteerde in een tweede en derde tijd in de kwalificatie, achter Ayrton. Verrassing van de kwalificatie was Bertrand Gachot die de nieuwe Jordan op de tiende plek wist te zetten.

Ayrton begon de race op zondag vol vertrouwen. James Hunt vertelde tijdens zijn commentaar voor de BBC het volgende: "Het grote gesprek gaat hier over het thuisvoordeel van Senna tijdens de Braziliaanse Grand Prix. Er is naar mijn mening helemaal geen thuisvoordeel. Hij staat meer onder druk dan welke andere coureur dan ook op de grid. Het is duidelijk dat hij overal kan winnen zonder druk, maar overwinningen die moeten komen met grote druk zoals het thuisvoordeel, is wel een moeilijke opgave voor hem. We hebben vorig jaar gezien dat hij zijn race verknalde door contact te maken met een achterblijver. Dat was totaal onnodig." Ayrton kreeg in het verloop van de race problemen met de versnellingbak. Ayrton probeerde om het euvel heel te rijden, maar uiteindelijk schakelde ook de vierde versnelling zich uit. Ayrton kreeg het beroerd en zag met nog zes ronden te gaan dat hij slechts zes seconden voorsprong had op Riccardo Patrese. Hij haalde diep adem en dacht: "Dit moet lukken, dit moet gaan werken."  Met nog twee ronden te gaan was zijn voorsprong nog maar vier seconden. Tot overmaat van ramp verloor hij ook nog eens de vijfde versnelling. Dit was het moment waarop hij stopte naar het pitbord te kijken en besloot volle bak naar de finish te gaan. "Ik keerde pas terug naar de realiteit toen ik de finish zag", verklaarde Ayrton. Toen voelde ik dat ik blij was omdat ik zou winnen op Interlagos onder het oog van mijn landgenoten. Het was niet de grootste overwinning van mijn leven, maar wel degene waar ik alles voor gegeven heb." Ayrton was uiteindelijk zo vermoeid dat hij uitgeput was en zijn auto niet meer uit kon. Met de nodige hulp stapte hij op het podium en stond hij tegenover een uitzinnig Braziliaans publiek. Het kostte hem alles wat hij nodig had om de Grand Prix te winnen. "Als je de prijs die ik moest betalen om te winnen in Brazilië, dan was het goedkoop. Dank je wel."

"Het is een geweldige dag voor mij, ik kan dit alleen vergelijken met het winnen van het kampioenschap in 1988. Ik ben al een paar keer heel dichtbij een overwinning geweest in Brazilië maar om uiteenlopende redenen was het me nog niet gelukt. Vandaag is een historische dag in mijn leven. Het is een geweldige dag en ik ben dolgelukkig." Dat het een slijtageslag was maakte de Braziliaan duidelijk: "Ik reed in 1984 voor Toleman mijn tweede race in Zuid Afrika, ik finishte daar zesde. Ik had over mijn gehele lichaam kramp in mijn spieren. Het was de ergste pijn die ik ooit in mijn leven heb gehad. Vandaag leek het erop, alleen mijn schouders en nek. Het was een ongelooflijke pijn gedurende de laatste ronden. Maar ik moest en zou deze wedstrijd winnen. Aan het einde van de race had ik alleen de zesde versnelling nog over en het begon te regenen. Het was een race vol mooie herinneringen, een race die ik de rest van mijn leven zal heugen", verklaarde de winnaar.

Foto's Ayrton Senna Special

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Bekijk het gehele foto album