Vandaag de dag: De Portugese Grand Prix van 1993 met beelden

De Grand Prix van Portugal 1993 werd verreden op 26 september op het Autodromo do Estoril. Het was de veertiende ronde van het kampioenschap en de laatste race in Europa.

Mika Hakkinen maakte zijn debuut in de McLaren Ford MP4/8. De Fin nam het stoeltje over van de teleurstellende Amerikaan Michael Andretti, die in 1993 een rampjaar kende. Hakkinen, tot dan toe testrijder voor de Britse formatie kwalificeerde zich op zaterdag voor Ayrton Senna. De pole position was voor Damon Hill. Hill was statistisch gezien, samen met Senna, de enige uitdager voor de wereldtitel die was voorbestemd voor Champion-Elect Alain Prost. Alesi kwalificeerde zich als vijfde, terwijl Schumacher zesde werd. De top-10 werd verder ingevuld door Ricardo Patrese, Gerhard Berger, Derek Warwick en Mark Blundell.

Meer over Ferrari

Ferrari wijst vervanger aan voor Lewis Hamilton

3 dec

Ferrari grijpt in: Hamilton start sprint vanuit pitlane

29 nov

Op zondagmorgen tijdens de warm-up kwam het gerucht ter sprake dat Ayrton Senna getekend zou hebben voor Williams. Senna, die een jaar eerder ook al gelinkt werd aan Williams, maar door de veto van Prost zich genoodzaakt vond nog een jaar voor McLaren te rijden, was luchtig over een eventuele overstap. " Ik heb een mogelijkheid bij een ander team. We zullen kijken of die mogelijkheid daadwerkelijk verzilverd kan worden", sprak de mythische maar uiterst kalme Braziliaan.

Op zondagmiddag liet Damon Hill voor de opwarmronde zijn motor afslaan. Hij was genoodzaakt om achteraan de grid plaats te nemen. Dat opende de weg voor Mika Hakkinen, die plots niemand meer voor zich had staan. Hakkinen had aanvankelijk de beste start, maar het was Jean Alesi die met de mooiste start van de jaren '90, vanaf de vijfde startplaats, buitenom ging in de eerste bocht en daar de leiding nam. Hakkinen en Senna volgde hem. Prost startte zeer conservatief en vond zichzelf terug op de vierde plaats.

In het vervolg van de race hield Alesi de leiding tot en met de 20e ronde. Tijdens een pitstop cyclus nam Prost de leiding, hij stond samen met Schumacher op een één stop strategie terwijl de rest op een tweestopper stond. Senna blies zijn motor op bij het ingaan van de 20e ronde. Dat hield meteen in dat Damon Hill vanaf de laatste plaats in de punten reed. Prost zou sowieso voor Hill moeten finishen om de titel te kunnen pakken. De eerste en enige stop van Prost zorgde er voor dat Schumacher aan de leiding kwam. De Duitser, die het jaar ervoor tijdens de Belgische Grand Prix zijn eerste overwinning boekte, kwam marginaal aan de leiding te liggen. Hiervoor had hij eerst in de 25e ronde Mika Hakkinen ingehaald

Hakkinen, enig over gebleven McLaren stuurde iets te enthousiast de laatste bocht in, in de 33e ronde en crashte. Het was een spectaculair debuut van de Fin voor McLaren, helaas stond hij met lege handen. Drie ronden later speelde zich een van de meest memorabele momenten af die we ons kunnen herinneren. Na een pitstop van Gerhard Berger begaf de wielophanging van de Ferrari-coureur het. Onder een hoek van 90 graden kwam de Oostenrijker dwars over de baan terug, raakte bijna Eric Comas, maar degene die het meeste geluk had was Derek Warwick. Hij kon met een bliksemreactie nog net de stuiterende Ferrari ontwijken. Hierbij moet wel opgemerkt worden dat er in 1993 nog geen snelheidslimiet was in de pitstraat. Dit zou in 1994, na het drama van Imola, worden aangepast.

Schumacher bleef op een zenuwachtige manier de wedstrijd leiden. Prost zat immers in zijn kielzog. Toch wist de Duitser, die achterblijver na achterblijver met wilde armgebaren duidelijk maakte dat hij er lang moest, de overwinning te pakken. Het was de tweede overwinning van Schumacher uit zijn loopbaan. Vele zouden er nog volgen. Prost werd wereldkampioen door zijn tweede plaats. Damon Hill reed een keurige race en finishte als derde. Alesi pakte de vierde plek. De Fransman, leider tijdens de eerste twintig ronden finishte uiteindelijk op meer dan een minuut van Hill. Het was overigens Bert Devies en zijn gast die in de commentaarcabine van Eurosport, die tijdens de warm-up die dag vertelde dat Hakkinen een aardige gozer was, maar nooit wereldkampioen zou worden. De tijd heeft dit inmiddels achterhaald.

De Grand Prix van Portugal was de laatste race op het Europese continent waarbij actieve vering, vierwiel-besturing, automatische transmissie en traction control waren toegestaan. Vanaf 1994 zou de Formule 1 soberder moeten worden, hetgeen de sport uiteindelijk twee mensenlevens heeft gekost. De teams hadden destijds de gevaren van de Formule 1 volledig onder controle, de FIA heeft daarna een ongecontroleerde move gemaakt door de auto's onveiliger te laten worden. De week na de Grand Prix van Portugal werd voor Nederland een nieuw tijdperk binnen de Formule 1. Meer hierover vinden jullie in een superspecial die wij vrijdag gaan uitbrengen.

Hieronder de Portugese Grand Prix in twee delen. Commentaar van de bijna altijd foutloze gentleman Murray Walker en Jonathan Palmer. James Hunt, de commentator waar Walker jarenlang de box mee deelde, overleed na de Canadese Grand Prix van dat jaar.