Een week geleden begonnen het verhaal Dakar 2015 met de enorme hitte die de deelnemers parten speelde. De een na de ander bezweek door de hitte (45 graden of meer) en het laatste deel van de etappe werd geneutraliseerd. Gisteren was het precies andersom.
Het eerste deel van de proef werd geneutraliseerd. Daarna volgde enkele massastarts op het zoutmeer waar het stervenskoud bleek te zijn. En nat. Die elementen bij elkaar maakten dat mens en machine het zwaar te verduren kregen. Menigeen, vooral ook toprijders, moest sleutelen onderweg. Enkele deelnemers moesten met de heli van het parcours worden gehaald omdat ze zwaar onderkoeld waren geraakt. Voor hen eindigde de rally in een ziekenhuisbed.
Het doel van het BAS-team was om net als in 2013 met z'n allen de finish te halen. Helaas gaat dat dit jaar niet gebeuren. Jan van Gerven, van wie zondag al gevreesd werd dat hij het heel moeilijk ging krijgen, heeft afgelopen nacht wel het bivak gehaald (niet geheel op eigen kracht) maar daar kreeg hij de motor niet meer aan de praat. Ver na middernacht zat er voor hem niks anders op dan de handdoek in de ring te gooien en 's morgens met de organisatie mee terug te vliegen naar het bivak in Iquique.
De overgebleven rijders kropen weer in alle vroegte op de motor voor een koude, lange slopende etappe die zich merendeels op grote hoogte (boven 3600 meter) afspeelde. Omdat er water op het zoutmeer stond was het extra koud en kregen de motoren op hun donder. De een na de ander viel stil maar de meesten kregen de motor toch weer aan de praat. Dat gold niet voor de Spaanse leider Joan Barreda. Hij moest naar het bivak worden gesleept, dit keer niet door Bas Nijen Twilhaar (die hem vorig jaar 300 km op sleep had) maar door een teamgenoot.
Rond middernacht kwam Nijen Twilhaar over de finish van de eerste marathonetappe. "Wat een dag, wat een dag. Ik ben maandag op de Noordpool geweest, zo vreselijk koud. Op het zoutmeer, waar we zo'n 150 km/u reden, stond een laagje water en het was ook nog mistig. En spekglad maar dat merkte ik pas veel later. Het is maar goed dat ik nergens voor heb hoeven te remmen. Op dat meer moesten we op 'cap' rijden. Ik heb steeds Cas in de gaten gehouden. Sjors en Caspar Schellekens ben ik uit het oog verloren."
"Aan het einde van het zoutmeer heb ik meteen de radiateur schoon gespoten met flesjes water. Ik heb geen problemen gehad met een slecht lopende of slecht startende motor. Veel andere wel. Ze stonden overal stil. Samen met Cas ben ik begonnen aan het stuk verbinding. Dat was dan wel geen proef maar wel alles onverhard. We hebben ruim 800 km off road gereden. Op een gegeven moment was ik er wel klaar mee. Eerst die kou en nattigheid en daarna veel stenen op de paden en fesh-fesh. Ik kon zelfs niet meer eens echt genieten van de spectaculaire afdaling vlak voor de finish."
"Boven in de duinen stond Sjaak Martens met een kapotte startmotor. Aandrukken ging niet. Ik heb geprobeerd hem te helpen naar beneden te duwen maar dat strandde. Ik hoop dat hij beneden kan komen. Bij alle ontberingen van vandaag heb ik gelukkig geen last van mijn nek gehad. En met z'n allen slapen in de slaapzaal afgelopen nacht ging me ook goed af. Ik kan overal slapen en zeker met een slaappilletje. Ik heb geen idee wat me dinsdag te wachten staat maar ik hoop wel dat ik een keer wat vroeger binnen ben. Een aantal deelnemers is nog onderweg. Die moeten opschieten anders komen ze pas in het donker in het bivak."
Reacties (0)
Login om te reageren