Met twaalf zeges is McLaren het succesvolste team ooit op Braziliaanse bodem. Van Senna tot Hakkinen, van Hamilton tot Norris, het merk uit Woking heeft een band met Interlagos die diep in de Formule 1-geschiedenis verankerd zit. Maar hoeveel zegt dat verleden nog over het heden? Met de huidige MCL39 in een felle titelstrijd is het tijd voor een realitycheck: past de 2025-McLaren eigenlijk wel bij het circuit waar het team ooit onverslaanbaar leek?
De twaalf zeges ontrafeld
De cijfers liegen niet. McLaren won twaalf keer in Brazilië, waarvan vijf keer dankzij Ayrton Senna en Alain Prost in de gouden jaren van Honda. Ook Hakkinen (’98), Räikkönen (’05) en Hamilton (’08) droegen bij aan dat indrukwekkende palmares.
Toch stammen de meeste van die zeges uit een tijdperk waarin motorvermogen en mechanische grip de doorslag gaven, niet aerodynamische efficiëntie of bandenmanagement zoals nu. De McLarens van toen waren licht, rauw en wendbaar. De MCL39 van vandaag is dat niet: het is een aerodynamisch precisiewapen dat excelleert in stabiele condities, maar worstelt zodra de grip onvoorspelbaar wordt.
Met buien voorspeld op zaterdag en een droge race op zondag lijkt Interlagos dit jaar dus eerder een test van flexibiliteit dan van pure snelheid.
Hoe de 2025-McLaren past bij Interlagos
De MCL39 blinkt uit in medium- tot hogesnelheidsbochten, waar de balans tussen downforce en tractie cruciaal is. Dat is goed nieuws voor sector 2, waar McLaren volgens de simulatorruns bijna identiek tempo laat zien aan Red Bull. Maar in sector 3, de klim naar start-finish, levert het team topsnelheid in.
De nieuwste update, een herwerkt stuurhuis en nieuwe remkoeling, moet daar verandering in brengen. Norris testte het pakket in Mexico en gaf aan dat de auto “lichter stuurt” in bocht 11 en 12, wat meer vertrouwen geeft bij het uitaccelereren richting het rechte stuk. Precies dat stuk was vorig jaar nog McLarens achilleshiel.
Het effect? In longruns ligt de MCL39 slechts 0,1 seconde per ronde achter Red Bull. Een verschil dat op een korte baan als Interlagos nog kleiner kan uitvallen.
De mentale component: Norris vs Piastri
Toch draait het niet alleen om cijfers. McLaren’s Braziliaanse erfenis rust op coureurs die durfden. Senna reed hier met emotie, Hamilton met controle, twee uitersten die samen het DNA van McLaren vormen.
Vandaag zie je diezelfde tegenstelling binnen het team zelf. Norris racet op instinct, Piastri op ratio. Die mix werkt zolang de balans goed blijft, maar in wisselvallige omstandigheden kan het intern vonken geven. Interlagos met zijn snelle temperatuurwisselingen dwingt coureurs om te improviseren, en dat past beter bij Norris’ stijl dan bij Piastri’s rekenwerk.
Toch benadrukte teambaas Andrea Stella donderdag dat beide rijders vrij zijn om te vechten. “We willen geen geschiedenis herhalen, we willen geschiedenis maken,” zei hij, doelend op het legendarische McLaren-duo Prost–Senna.
De sprint als vormmeter
Met het sprintformat krijgt McLaren een extra kans om te zien waar het werkelijk staat. De korte runs op zaterdag zullen onthullen of de bandenslijtage onder controle is, een achilleshiel die het team dit seizoen meerdere keren punten kostte.
De engineers geloven dat de nieuwe setup helpt om temperatuurpieken te vermijden, waardoor de softbanden langer meegaan. Een top-3-finish in de sprint zou het vertrouwen enorm versterken richting zondag.
“De snelheid is er,” zei Norris nuchter. “Het gaat nu om timing en foutloosheid.”
Wat de erfenis waard is
Het verleden levert inspiratie, maar geen garantie. McLaren weet dat records geen punten opleveren. Wat wel telt, is dat het team na jaren van onzekerheid weer op een niveau zit waarop geschiedenis en toekomst elkaar raken.
Als Norris of Piastri dit weekend opnieuw op het podium verschijnt, is dat niet zomaar een statistiek erbij. Dan bewijst McLaren dat zijn naam nog steeds symbool staat voor technische innovatie én emotionele kracht, precies wat ooit begon met Senna in hetzelfde oranje zonlicht boven São Paulo.
2

Larry Perkins
Posts: 61.891
Eerst is Hesketh aan de beurt!