Ayrton Senna Special: Deel 27 - Het begin van een tijdperk - De basis voor de eerste wereldtitel (1988)

Ondanks de overwinning op Imola beleefde Ayrton een teleurstellende start van het seizoen terwijl hij in beide Grands Prix waarin hij uitgevallen was, kans had op de overwinning. Na de Grand Prix van Monaco kwam er een 'herboren' Senna op de grid. De eerste Grand Prix na het de afgang in Monaco vond plaats in Mexico op het Autódromo Hermanos Rodríguez in Mexico City.

Mexico

Het is inmiddels bekend dat de hoogte van het circuit in Mexico een grote invloed heeft op de turbo-motoren. In de jaren tachtig was dit een duidelijk gegeven aangezien er ook nog met 'naturally aspirated' auto's gereden werd. Deze auto's verloren ongeveer 20-25% van hun vermogen. Beide McLarens domineerde de kwalificatie. Ayrton pakte zijn twintigste pole position uit zijn carrière en zijn vierde opeenvolgende van dit seizoen. Ondanks dat de turbo-boost aan het begin van het seizoen van 4.0 Bar naar 2.5 Bar was gegaan, bleek de tijd van Ayrton ruim één seconde sneller dan de tijd van Mansell uit 1987. De eerste start werd afgebroken doordat de Benetton van Alessandro Nannini op de grid was afgeslagen. Tijdens de tweede start kwam Ayrton slecht weg en moest hij Prost en Piquet voor laten gaan. Senna had bij de start problemen met de pop-off valve en kon geen gebruik maken voor de extra boost op het lange rechte stuk. Toen de McLaren eindelijk in zijn ritme kwam haalde hij voor de Peraltada-bocht Nelson Piquet in. Ayrton probeerde aan te haken bij Prost, maar kreeg in de achtste ronde een melding op zijn dashboard dat de auto een tekort aan brandstof zou hebben. Deze melding zou niet juist zijn. In het verloop van de race bleef het gat tussen de beide McLarens ongeveer zeven seconden. Het was voor Ayrton een onmogelijke zaak om dichterbij Prost te komen. De race, die weinig spektakel opleverde, werd uiteindelijk gewonnen door Prost. Ayrton werd tweede en Gerhard Berger derde. Het zou een totale dominantie worden van de turbo-motoren, de eerste natuurlijk aangedreven motor zou op twee ronden als zevende finishen. Ayrton klom door zijn tweede plaats naar de derde plaats in het kampioenschap. Zijn achterstand op Alain Prost was achttien punten.

Canada

De Canadese Grand Prix stond opnieuw op de kalender na een jaar afwezigheid. Ayrton reed naar zijn vijfde pole position in successie. Opnieuw stond Alain Prost naast hem, dit keer was het gat slechts twee tienden van een seconde. Het gat naar de rest van het veld, de beide Ferrari's, was meer dan één seconde. De snelste non-turbo was Alessandro Nannini die op 2.287 seconde gereden werd. Bij de start nam Alain Prost de leiding voor Senna. Daarna kwamen de Ferrari's en de Benettons. Na tien ronden kreeg Berger problemen met het brandstofsysteem van zijn Ferrari. Bij het naderen van de eerste achterblijvers kwam had Ayrton het gaatje richting Prost volledig dicht gereden. Bij het lappen van Luis Pérez-Sala in zijn Minardi, nam Prost een niet strategisch punt. Door deze miscalculatie kon Ayrton de Fransman uit remmen bij de L'Epingle haarspeldbocht. Ayrton zou de leiding niet meer uit handen geven. Prost bleef echter altijd op een seconde of vijf à zes zitten. Hun voorsprong bij de finish op de eerste niet-turbo auto van Thierry Boutsen was 51.409 seconden. De Lotus van Nelson Piquet, met dezelfde Honda-motor, kreeg één ronde aan zijn broek. In de strijd om de titel kroop Ayrton drie punten dichterbij zijn teamgenoot.

Detroit

Het zou de laatste race zijn op 'the worlds most silly circuit' (quote James Hunt). Detroit was totaal niet geschikt voor een Grand Prix. Ondanks dat had Ayrton goede herinneringen aan Detroit. Ayrton won in 1986 en 1987 voor Lotus. Toch had ook Ayrton last van de baan en haar omgeving. Gedurende de vrije training had hij een verkeerde frequentie op de radio en zo bleek hij getuige te zijn van een politie-actie die achter een drugsdealer aan zaten. Senna vertelde dat tijdens het interview met de Amerikaanse media. Op de vraag of hij kon vertellen hoe het afgelopen was antwoordde hij: "I don't give a s#it". De kwalificatie was opnieuw de snelste. Deze keer had hij acht tienden voorsprong op Gerhard Berger. Teamgenoot Alain Prost maakte de fout door te laat aan zijn kwalificatie run te beginnen en zag zichzelf op 1.413 seconden op de vierde plaats eindigen. In een saaie race bleef Ayrton uiteindelijk van start tot finish domineren. Alain Prost finishte als tweede op 38 seconden. Boutsen werd opnieuw derde, deze keer op meer dan één ronde achterstand. Na de Grand Prix van Detroit zou Formule 1 niet terugkeren en kiezen voor een avontuur in Phoenix.

Frankrijk

Voorafgaande aan de Grand Prix van Frankrijk gaf James Hunt een terechte uitleg over de stand van zaken in het kampioenschap. Senna en Prost stonden naar zijn mening gelijk. Frankrijk was de zevende Grand Prix van het jaar en beide hadden drie overwinningen gescoord. De regel in 1988 was dat de beste elf resultaten zouden tellen. Met de dominantie en de betrouwbaarheid van de McLaren-Honda's betekende dit dus dat de winnaar van de meeste Grands Prix wereldkampioen zou worden. Prost won de wedstrijd, nadat hij van pole position was vertrokken. Toch zag het er halverwege de race niet naar uit dat Prost zou winnen. Door een langzame stop verloor hij de leiding aan Ayrton. Ayrton had een snellere stop maar kwam achter Piquet terecht. De Braziliaan ging op het rechte stuk van 'Mistral' aan de kant terwijl Ayrton al aan de rechterkant zat om hem in te halen. Dit kostte Ayrton zoveel snelheid dat na de Signe-bocht de McLaren van Ayrton niet de juiste snelheid had. Tevens werd hij geblokt door Luis Pérez Sala. Prost schoot aan de binnenkant voorbij en Ayrton was veroordeeld tot de tweede plaats. "Alain heeft een goede race gereden. Het was een goede overwinning voor hem. Tot dat moment waren beide auto's gelijk. Ik geloof dat we in de toekomst zeer vermakelijke races zullen hebben."

Groot Brittannië

Voor het eerst in het seizoen konden beide McLarens de eerste startrij niet behalen. McLaren had handling problemen omdat men een nieuw bodywork had geïntroduceerd voor de aankomende hoge snelheid circuits. De Ferrari's van Berger en Alboreto reden hierdoor naar de eerste rij. Beide McLarens waren meer dan vier tienden langzamer dan de Ferrari's. Tijdens de kwalificatie van vrijdag had Ayrton twee spins met hoge snelheid. Het bleek dat de auto niet in balans was met het nieuwe bodywork. Ook ondervond men na afloop van de Grand Prix een fout in de turbo. Op zondag werd er van start gegaan in de regen. Het was de eerste natte race sinds de Grand Prix van België uit 1985. Senna maakte een goede start en zat achter Berger en Alboreto op de derde plaats. Alboreto was aanvankelijk het beste weg maar Berger kon de Italiaan buitenom in Copse Corner inhalen. Senna passeerde Alboreto en zette daarna druk op Berger. Prost maakte een slechte start. Hij zou uiteindelijk opgeven: "De handeling van mijn auto was verschrikkelijk. Onderstuur, overstuur en een glijdende auto. Ik wilde geen beenbreuk oplopen door een ongeluk dus ik besloot op te geven. Ik weet dat ik misschien hiermee het kampioenschap kan verliezen." Ayrton nam de leiding over van Berger bij het aan remmen van de chicane. Door zijn talent in natte weersomstandigheden kreeg Ayrton het voor elkaar om een grote voorsprong op te bouwen. De voorsprong bleef groeien doordat Gerhard Berger problemen kreeg met zijn brandstofvoorraad. Ayrton won en Mansell werd tweede. "Ik ben erg blij met de overwinning vandaag omdat dit een moeilijk weekend was. De auto was eigenlijk helemaal niet goed en het is niet makkelijk om te racen op een dag als vandaag. Het was erg gevaarlijk maar ik ben super blij om voor het eerst een Grand Prix te winnen in Engeland."