Zondag gaat het Formule 1-seizoen 2018 van start met de Grand Prix van Australië. Om vast een beetje warm te draaien voor die eerste wedstrijd, blikt F1Today.net deze week terug op zes eerdere races ‘Down Under’. Vandaag in het tweede deel: de Australische Grand Prix van 1991.
Het Formule 1-seizoen 1991 werd wederom afgesloten in de straten van het Australische Adelaide. Ayrton Senna had zich al laten kronen tot kampioen, waardoor de enige strijd zou plaatsvinden rondom de dagzege en de winst in het kampioenschap voor constructeurs, waarbij McLaren en Williams het tegen elkaar zouden opnemen. Het weer zou echter een negatieve hoofdrol opeisen tijdens de wedstrijd.
Droge kwalificatie, zeiknatte race
Op zaterdag was het droog in de straten van Adelaide, toen dertig bolides deelnamen aan de kwalificatie voor de Australische Grand Prix. Senna pakte in zijn McLaren de zestigste van zijn 65 pole positions en alleen teamgenoot Gerhard Berger en Williams-coureur Nigel Mansell konden hun achterstand binnen een seconde houden.
Voor de start van de race begon het echter flink te regenen, waardoor de omstandigheden vergelijkbaar waren met de race van 1989. Destijds werd de race na 70 ronden afgevlagd omdat de tijdslimiet van twee uren bereikt was, maar waren de omstandigheden eigenlijk te slecht om überhaupt te gaan rijden. Ook in 1991 was dat weer het geval, maar de wedstrijdleiding had de les van ’89 nog niet geleerd en stuurde 26 auto’s op pad op het zeiknatte stratencircuit.
Chaotische openingsfase
Senna behield bij de start de leiding en miraculeus genoeg werd er twee ronden lang geen schade gereden. Daarna was het echter raak. Satoru Nakajima en Thierry Boutsen kwamen tijdens de derde ronde met elkaar in aanraking. Twee ronden later was het daadwerkelijk afgelopen voor de Japanner, die zijn laatste race reed, en in ronde 6 zat ook de wedstrijd Boutsen erop. Dat was pas het begin van de chaos. Nog in dezelfde omloop spinde Benetton-coureur Nelson Piquet, waarna teamgenoot Michael Schumacher bij een inhaalpoging in een spin getikt werd door Jean Alesi. Ook Nicola Larini werd bij het incident betrokken en viel uit. In ronde 9 was daar dan het volgende incident: Pierluigi Martini crashte hard op het rechte stuk.
Vooraan ontstond er een duel tussen Senna en Mansell. De Brit begon met zo’n vier seconden achterstand aan een inhaalrace en stukje bij beetje werd Senna bijgehaald door de Williams-coureur. De wereldkampioen deed het vooraan rustig aan om een crash te voorkomen, iets dat Mansell niet lukte. In de zestiende ronde aquaplaneerde hij de betonnen muur in. Daarna werd de wedstrijd stopgezet, om daarna ook niet meer hervat te worden.
Senna wint kortste race ooit
De doorkomst na ronde 14 werd leidend in het bepalen van de uitslag en daarom werd Senna uitgeroepen tot winnaar, voor Mansell en Berger. Piquet eindigde de race als vierde, voor Riccardo Patreses Williams en Gianni Morbidelli in de Ferrari. De wedstrijd is de boeken ingegaan als kortste Formule 1-race ooit en er werden halve punten uitgedeeld, omdat minder dan 75 procent van de oorspronkelijke afstand afgelegd werd. Met hun eerste en derde plaats behaalden Senna en Berger ook genoeg punten binnen het constructeurskampioenschap veilig te stellen voor McLaren.
10

ray1975
Posts: 2.400
Wat een held...... met afstand de grootste voor mij tot nu toe. Ben trots dat ik hem heb mogen zien rijden. De docu pas nog op TV gekeken, en ik baal dan weer dat ik het niet droog kan houden.... Me zoon vernoemt naar hem, dus elke dag toch een beetje bij me. HELD RIP..