Dagboek uit de paddock: Grand Prix van de Verenigde Staten, dag 3

Zaterdag, 11.00 uur

Aankomst op het Circuit of the Americas voor de gebeurtenissen op zaterdag. Dat is later dan op ieder ander circuit - behalve Singapore, om logische redenen - doordat er een 'flexibel' schema is voor deze race: de vrijdag verloopt volgens de standaard planning van Liberty, op zaterdag is alles een uur later om muziekliefhebbers te plezieren die graag de kwalificatie en het concert willen meepakken, terwijl op zondag alles twee uur eerder begint voor Europese/oosterse fans.

13.30 uur

Ik doe een wandeling door de paddock en ben verbaasd door hoeveel mensen in de F1 het WK Rugby voldoende gevolgd hebben om de uitkomst te weten - Zuid-Afrika versloeg Engeland in de finale met 32-12 - en de uitslag is het gespreksonderwerp in de paddock, in ieder geval tot de eerste motoren voor VT3 gestart worden.

Meer over F1 Nieuws

Opinie: Brown liet zich van slechtste kant zien in Abu Dhabi

8 dec

Goed nieuws voor Verstappen: 'Ford maakt vorderingen met Red Bull-motor'

19 dec

15.00 uur

Tijdens mijn wandeling na VT3 - er gebeurt relatief weinig - loop ik Bobby Epstein, CEO en oprichter van COTA. Hij vertelt me dat ze het een-na-grootste publiek in de historie van 'zijn' Grand Prix verwachten, met bezoekersaantallen van het hele weekend hoog in de 200.000. Ik begin over het tienjarige contract en vraag of hij de intentie heeft om het te verlengen, zodra de huidige deal eind 2021 afloopt.

"Waarom niet?" vraagt hij. Dit is natuurlijk het logische antwoord, maar de snelheid waarop het antwoord eruit komt, zonder 'maar', suggereert dat de Amerikaanse Grand Prix waarschijnlijk tot in ieder geval eind 2025 in Austin zal blijven. Dat vind ik prima - ik geniet enorm van onze jaarlijkse reis naar Texas.

Ik vraag Bobby wanneer hij voor het eerst F1-auto's zag racen: "In Dallas in 1984", vertelt hij me. "Mijn broer en ik werkten op de lokale vismarkt, waarbij we bevroren 'verse' vis verwerkten. Daarbij spaarden we genoeg geld voor een algemeen toegangsticket. Ik herinner me dat het zo warm was dat er warme nevel van het circuit opsteeg, en dat Nigel Mansell zijn auto over de finish duwde in de laatste ronde, voor hij van vermoeidheid in elkaar stortte."

Had Bobby toen ooit gedacht dat hij zijn eigen Grand Prix-circuit zou hebben? "Natuurlijk, destijds werd ik nog per uur betaald..." Sindsdien is Bobby ver gekomen en daar moeten we dankbaar voor zijn.

15.30 uur

Vertrek naar Pirelli voor lunch met wat collega's. Ik ga voor de salada, gevolgd door een tomahawk steak - een heerlijk smaakvol gerecht met steak die 12 uur lang langzaam gegaard is, om daarna gegrild te worden. Pecannotentaart voltooit de maaltijd.

Nico Rosberg, de wereldkampioen van 2016, gaat bij ons aan tafel zitten. Ik vraag of zijn moeder een strijkhulp aangewezen heeft. "Ja", zegt hij met een lach, waarna hij toevoegt: "Je kan het je herinneren?"

De grap refereert naar een vraag die ik hem in 2008 stelde over of zijn moeder zijn races bekeek. "Ze haatte het zo erg dat ze al het strijkgoed van de familie verzamelde tot de Grand Prix op zondag, zodat ze niet aan de race van haar zoon hoeft te denken..."

17.00 uur

De interviews na de kwalificatie beginnen. De volgorde staat absoluut wat door elkaar en dat belooft veel goeds voor de race. De verwachte verandering van windrichting kan sommigen meer voordeel opleveren dan anderen, maar de verwachting is dat die terugkeert naar de richting van vrijdag.

Romain Grosjean is duidelijk niet blij, waarbij hij uiteindelijk uitlegt dat zijn Haas mysterieus downforce verloor. Dat resulteerde in een spin. We vragen teamgenoot Kevin Magnussen of zijn auto net zo onvoorspelbaar was. De Deen lacht even, voordat hij vraagt: "Is dat wat Romain gezegd heeft?"

19.30 uur

Interviewsessies zitten erop, dus ik ga naar het mediacentrum en pak in. Ik vertelde Epstein dat het verkeer gisteravond een groot probleem was, waarop Bobby antwoordde dat hij er vanaf wist en dat hij het opgemerkt had tijdens een recente meeting. Wat Bobby de lokale autoriteiten ook verteld heeft, heeft duidelijk gewerkt: binnen een uur sta ik in New Forrest - meer dan 80 kilometer verderop.

21.00 uur

Ik pak mijn koffer in ter voorbereiding op een vroege start op zondag en een nog eerdere vlucht naar huis op maandag. Ik ben van plan de zondagavond door te brengen bij een hotel bij de luchthaven van Austin, voordat ik vroeg via Madrid naar huis vlieg. De vraag die door mijn hoofd spookt tijdens het inpakken is of Lewis Hamilton morgen zijn zesde titel zal pakken, of dat het pas in Brazilië gebeurt?