Historie: Het verhaal Senna v.s. Schumacher

Toen ik eind 1990 een zilveren Group C-auto in het WSC (voorloper van het huidige WEC) voorbij zag razen op grote hoogte op een circuit in Mexico Stad, realiseerde ik mij nog niet dat hierin een jonge Duitser zat, die zou uitgroeien tot een meervoudig wereldkampioen. Ik was meer bezeten van de strijd tussen Ferrari en McLaren, oftewel het kampioenschap van Prost tegen Senna. Waarschijnlijk kennen de meeste van jullie de afloop van dit kampioenschap nog wel. Japan 1990, de eerste bocht, meer hoef ik daar niet over te schrijven. 

Toch bleek die jonge Duitser ergens iets bij mij te hebben losgemaakt. Dus ik schreef zijn naam op een klein papiertje. Zoals ik vroeger ook de naam van Paul Warwick op een papiertje had geschreven. Ik wilde wel weten wie deze Schumacher was en waar hij vandaan kwam. Dus besloot ik maar stiekem op mijn televisie (ik was toen 8 jaar oud), naar de ZDF Sportschau te kijken of hij langs zou komen. Mijn geduld werd uiteindelijk enkele maanden later beloond. Samen met Peter Sauber, Karl Wendlinger en Frits 'wie kent hem niet' Kreutzpointner, stond hij in de studio om de mensen te vertellen dat ze in 1991 op Le Mans zouden starten met deze line-up. Frentzen was inmiddels al (als vrijgezel) overgestapt naar Japan. Degene die weten wat ik bedoel met (als vrijgezel) mogen dit onder aan het stuk in de reacties vermelden. De eerste die het goed heeft, krijgt een persoonlijke duim omhoog van de schrijver. 

Schumacher dus

Michael Schumacher dus. Formule 3-kampioen, rijdend voor Sauber Mercedes in die geweldige zilveren auto. Het verloop is bekend met Jordan en Benetton in 1991. Weet je dat niet als je dit stuk leest, Wikipedia is your friend. 

Schumacher had voor mij de geweldige eigenschap om zich snel aan te kunnen passen aan een auto. Wonderbaarlijk snel. Ik zag een vergelijking met mijn held, Ayrton Senna. Hoe zou het zijn als die twee elkaar zouden tegenkomen tijdens een Grand Prix. Ik vroeg het me af in Spanje 1991, onder vochtige omstandigheden. De wereld keek naar Mansell die vocht voor zijn laatste kansen op de titel.  "Wheel tot wheel look at this", de legendarische woorden van James Hunt. Een stukje autosport geschiedenis waar je U tegen zegt. Maar wie zat daar bijna eerste rang toen dit gebeurde? Juist Michael Schumacher. In die Benetton B191 op dat moment in Catalunya de snelste man op de baan. Iets wat hij 4,5 jaar later nogmaals toonde, toen in een Ferrari. Over de 'Regenmeister'  gesproken. Dat was (en misschien wel is) Senna. Toch? 

Boiling tensions 

Begin 1992 beschikte Benetton over een redelijk competitieve auto. De B191 was tijdens de winter opgevoerd naar de B191B en de B192 (Brawn design), stond te drogen in Enstone. Deze auto zou in Sao Paulo worden ingezet. Juist, het Sao Paulo van Ayrton Senna. Interlagos. En daar kwam McLaren met 6 gloednieuwe MP4/7's aan de start. Dit omdat de MP4/6 inmiddels een antiek wrak bleek, tegen de supersterke auto van Williams. 

De MP4/7 met de vernieuwde Honda V12-motor (mooier geluid dan de Ferrari van toen, echt waar, sorry Italiaanse fans), had een bak extra pk's gekregen om Senna en Berger van snelheid te voorzien. Helaas was de auto mechanisch niet top. Dit bleek vooral bij het accelereren vanuit de langzame bochten. Interlagos heeft zo'n langzame bocht, (de Verstappen Vettel bocht in 2016). Tijdens de eerste races van 1992 merkte Senna dat Schumacher de 'coming man' was. Dus de Braziliaan moest tactieken in gaan zetten om deze (best grote) Duitse mond te snoeren. Wetende dat hij waarschijnlijk de race niet zou halen, begon Senna gedurende de beginfase van de Braziliaanse Grand Prix een spelletje te spelen. Lekker langzaam door de bochten en Schumacher die Senna kon inhalen, om vervolgens het gas vol open te draaien en op het rechte stuk Schumacher weer voorbij te gaan. 'Mindgames' dacht de drievoudig wereldkampioen.  "De race is voor mij al verpest, zal ik eens kijken hoe die nieuwkomer er op gaat reageren.", dacht de Braziliaan. 

Het moge duidelijk zijn, Senna had op dat moment geen respect voor Schumacher, maar hij zat wel in het hoofd van de Braziliaan. Senna zag dat Schumacher dat (grote) beetje extra had wat de doorsnee coureur niet had. Senna was op zijn hoede. Zeg maar gerust, bewust van de snelheid van de jonge Duitser. Dat maakte de situatie ook meteen gevaarlijk. De acties die Senna uitvoerde om in het hoofd van Schumacher te komen waren respectloos en totaal onnodig. 

"Ayrton was langzaam", vertelde Schumacher na afloop van de race waarin hij als derde de finish over kwam. "Na een paar rondjes ging hij een spelletje spelen. Hij liet mij voorbij bij het uitkomen van de bocht, pakte de slipstream en passeerde mij terug. Ik ben heel erg teleurgesteld in Ayrton. Ik vind het onnodig voor een drievoudig wereldkampioen om dit te doen." 

Dit was de Braziliaan natuurlijk ter ore gekomen en zoals verwacht stond hij Schumacher bij de volgende Grand Prix, in Spanje, op vrijdagochtend bij het motorhome van Benetton op te wachten. "Zal ik jouw eens iets leren", zei de Braziliaan tegen Schumacher. "Een tegen een spelletjes speel je in een besloten ruimte, niet via de media", foeterde de McLaren-coureur. Hij draaide zich om en liep weg. Schumacher had niet eens de kans om iets terug te zeggen. De Duitser reageerde op de baan en reed op zondag, in de stromende regen naar een tweede plaats. De Duitser zag zijn grote rivaal zich in aan het einde van de race verslikken. Senna spinde in de regen. 

Keiharde confrontatie op Magny Cours

Dat beide kemphanen elkaars bloed wel konden drinken was inmiddels duidelijk. De Duitser, die intern bij Benetton zijn zorgen over het rijgedrag van Senna kenbaar had gemaakt, ging tijdens de Franse Grand Prix op Magny Cours enorm in de fout. Doordat hij zich vergiste ramde Schumacher de achterkant van Senna. Hierop volgde een ketting reactie en de Braziliaan en meerdere coureurs waren meteen uitgeschakeld. De race werd na enkele ronden stilgelegd en de Braziliaan zocht de Duitser op de grid op. Wat volgde was een stuk historische televisie waarbij Senna 1 op 1 met Schumacher in conclaaf ging en in de tussentijd vakkundig de microfoons weg hield. 

"JIj begrijpt het gewoon niet, hoe vaak moet ik het je nog uitleggen", zei Senna tegen Schumacher nadat hij hem als vaderfiguur een arm om zijn schouder had geslagen. "Wat is er aan de hand met je, waarom moet jij die domme dingen doen? Voor wie wil jij je bewijzen?" 

Senna pakte de Benetton-coureur hard aan: "Je moet eens gaan nadenken. Als jij een probleem met mij hebt, dan kom je naar mij, maar je gaat niet dit soort acties uitvoeren", doelde Senna nogmaals op de persconferentie na de race in Sao Paulo. "Je hebt het vandaag gewoon verkloot, simpel zat, maar dan kom je naar mij toe. " De Braziliaan leerde de jongeling een lesje. Eentje waarvan Senna zou hopen dat Schumacher anders zou reageren in de toekomst. 

Eerlijke gevechten in Silverstone, problemen in Kyalami

Schumacher leerde snel en twee weken later op Silverstone was er een eerlijk gevecht tussen hem en Senna. De race, die in het teken stond van Nigel Mansell en de fantastische derde plek van Martin Brundle, eindigde voor Senna met een versnellingsbak probleem. Schumacher won zijn eerste race op Spa en aan het einde van het seizoen was de Duitser derde in de stand om het wereldkampioenschap. 

Het daaropvolgende jaar kregen beide kemphanen het weer met elkaar aan de stok. Tijdens de openingsrace op Kyalami, de race waar Jan Lammers zou starten (ander verhaal), was het trio Schumacher, Senna en Prost verantwoordelijk voor een geweldig gevecht in de openingsfase. De Williams was dominant maar de McLaren was een uitstekende auto. Schumacher en Senna kwamen tijdens die race wederom met elkaar in conclaaf. Schumacher probeerde Senna te verschalken, maar de Braziliaan deed waar hij goed in was: hij legde de bal bij Schumacher: Of jij neemt gas terug of we vliegen er samen af. Uiteindelijk spinde Schumacher. Hij was het oneens met de 'dirty tactics' van Senna en sprak zich uit om hierover met Roland de Bruynseraede (de Michael Masi van toen), in conclaaf te gaan. Senna en Schumacher kwamen elkaar in 1993 nog vaker tegen. Gelukkig op een faire manier. 

Conclusie

Toch kan gezegd worden dat beide coureurs ontzettend veel respect voor elkaar hadden. Schumacher zeker voor Senna en ik ben er zeker van dat dat andersom ook zo is. Senna was vanaf het eerste moment op zijn hoede voor Schumacher. Schumacher moest als groentje de wetten van de paddock leren kennen. Na zijn overwinning in Spa werd hij door de meeste van zijn 'vijanden' gerespecteerd. Het is uiteindelijk een drama voor de sport geweest dat Ayrton Senna ons op 1 mei 1994 heeft verlaten. Zijn gevechten met Schumacher zouden naar mijn idee de mooiste uit de geschiedenis van de Formule 1 kunnen worden. 

Evert van der Pick

Posts: 5.988

Zo'n beetje de Kelly Piquet van die tijd.

• 7
• 9 mei 2022 - 17:57

Alle 33 comments ▼