GP van Italië

 

Italië is al jarenlang betrokken bij Formule 1 en racen. In Italië heeft zelfs heel lang het langste Formule 1-circuit ooit gelegen. Inmiddels wordt de Grand Prix jaarlijks in de Autodrome Nazionale Monza georganiseerd.

Langste Grand Prix circuit ooit

Dit was het Italiaanse stratencircuit wat in gebruik was van 1924 tot en met 1961. Met ruim 25,57 km was dit jarenlang het langste Formule circuit ooit. Het heeft echter alleen in 1957 meegeteld voor de Grand Prix van Pescara. Het circuit bevond zich op de openbare weg en liep door dorpen in de omgeving en de stad Pescara. Dit was ook het eerste circuit waarin een chicane (kunstmatige bocht, doorgaans een S-bocht)  toegepast werd op de track. Door de vele heuvels in het circuit en het openbare karakter van de track werd dit door velen als het meest gevaarlijke circuit ooit beschouwd. In 1951 vond voor het eerst een Formule 1 race plaats op dit circuit, deze telde echter niet mee voor de Grand Prix. In 1957 vond de eerste en overigens ook meteen de laatste Formule 1 race plaats op dit circuit. Deze race werd gewonnen door de Britse autocoureur Stirling Moss. 
 


Autodromo Nazionale Monza

Na de Grand Prix van Pescara werd de Grand Prix op de Autodromo Nazionale Monza gehouden. Dit is tot op de dag vandaag nog altijd dé plek voor Formule 1 races, met uitzondering van het jaar 1980. In dat jaar werd de Grand Prix gehouden op de Autodromo Enzo e Dino Ferrari in de plaats Imola (Bologna). Hierna verplaatste de Grand Prix zich weer naar het circuit in Monza. Op het Imola-circuit werd tot 2006 een Grand Prix gehouden onder de naam Grand Prix van San Marino. Michael Schumacher en Lewis Hamilton hebben beiden met 5 overwinningen het recordaantal Grand Prix gewonnen in Italië.

Grand Prix Formule 1 San Marino

De Grand Prix van San Marino was een Formule 1 race die jaarlijks van 1981 tot 2006 gehouden werd. Dit was één van de twee Grand Prix wedstrijden die jaarlijks terugkeerden. De andere Grand Prix race was de race die gehouden werd Autodrome Enzo e Dino Ferrari in Imola. De grand Prix dankt zijn naam aan dwergstaat San Marino, ook wel Republiek San Marino genoemd, die dicht bij het circuit ligt. 
 


Italiaanse circuit niet zonder risico 

Italianen doen niets liever dan hun geliefde coureurs (en Ferrari) naar de eindstreep juichen. Niet zo gek ook, want er wordt al meer dan een eeuw in Italië geraced. De ruige tracks zijn een uitdaging voor coureurs en trekken al jaren veel enthousiaste fans. De circuits zijn echter niet geheel zonder risico. In 1970 stierf de Oostenrijker Jochen Rindt in het WK. Hij lag op kop in de race, maar vloog in de laatste bocht van de baan. Omdat de vangrails niet waren berekend op de lage voorvleugel van de Lotus, schoot deze vrijwel geheel onder de vangrail door. Jochen Rindt overleed op weg naar het ziekenhuis. Hij had echter zo veel voorsprong op zijn tegenstanders dat geen enkele andere coureur voldoende punten haalde om de Oostenrijker in te kunnen halen. Hij is daarom de enige coureur die postuum wereldkampioen Formule 1 werd in 1970. Daarnaast zijn er nog een aantal ongelukken op het Italiaanse circuit geweest, waarvan sommigen met dodelijke afloop. met als voorbeeld natuurlijk de legendarische Ayrton Senna, die tijdens de race op Imola in 1994 overleed. 

Spanning en sensatie tijdens de Grand Prix

Iedere coureur die raced weet dat racen nooit geheel zonder risico’s is. Er bestaat altijd een kans op ongelukken, zeker met de hoge snelheden en grote hoeveelheden testosteron op de circuits. Toch blijft De Grand Prix in Italië altijd een magische aantrekkingskracht uitoefenen op snelheidsduivels en raceliefhebbers. Het is juist die spanning van een race wat de Grand Prix in Italië zo aantrekkelijk maakt.

Formule 1Nieuws